opnieuw een meesterlijke thriller

De noodkreet in de fles is deel 2 in de zogenaamde Q serie, waarin de uitgerangeerde eigengereide inspecteur Carl Morck van deze afdeling onopgeloste moorden in zijn maag gesplitst krijgt. De karakters zijn sterk, vooral ook door de tegenstellingen: de slonzige, wat uitgebluste Morck, zijn ijverige en punctuele assistent Asad en secretaresse Rose. Die laatste is nonchalant, koppig, letterlijk zwartgallig, maar krijgt via een knappe vondst -een gespleten persoonlijkheid- een alter ego middels Yrsa, het complete tegengestelde van Rose.Het verhaal start met een gevonden briefje in een fles, dat herleid wordt naar Denemarken. Twee broers zitten gevangen en blijken het slachtoffer van een seriemoordenaar. Deze kille persoon ontvoert kinderen uit kinderrijke gezinnen en perst ze vervolgens af. In het boek lopen weer diverse verhalen parallel aan elkaar, die beetje voor beetje naar elkaar toe buigen. Zo wordt de geschiedenis van de twee 'flessenbroers' verbonden met een nieuwe ontvoering, waar aanvankelijk geen ruchtbaarheid aan is gegeven. De kinderen komen uit gezinnen uit religieuze sekten. De auteur geeft inzicht in gedachtegangen, rituelen etc maar telkens staan ze in dienst van het verhaal. De ontwikkelingen in de verhaallijnen is nagelbijtend. Adler-Olsen is meester in het opbouwen van spanning en weet dat tot de laatste bladzijde aan te houden. Als je meer Q serie verhalen hebt gelezen ontdek je een soort format. Zo lost Morck en passant ook een bijkomende zaak op, zonder dat hij daar direct bij betrokken is, maar zijn onconventionele aanpak -en daaruit voortvloeiende suggesties en tips- leiden vaak tot een doorbraak. De verhalen van Adler-Olsen lezen als lectuur, maar zijn van zeer hoogstaande thrillerklasse.