Lezersrecensie
‘Als je wilt helen, moet je eerst door het voelen heen.’
‘Als je wilt helen, moet je eerst door het voelen heen.’
Eerst wil ik beginnen met het einde van dit boek. Wauw de schrijfster verbaasde mij en ik heb nu alleen maar vragen die onbeantwoord zijn.
Ondanks dat het een boek is van 392 blz. las het vlot weg. Je leert de karakters kennen en waarom ze beiden een schuldgevoel hebben. Aurora reist naar de plek waar haar zus is verongelukt en iets in haar zorgt ervoor dat ze blijft. In haar tijd bij de Felsenhimmel verwerkt ze het verlies van haar zus. De schrijfster neemt je mee in de gedachtes die ze heeft, de twijfel maar ook vooral het schuldgevoel van wat als ik dit of dit nou had gedaan. Hetgeen wat herkenbaar kan zijn voor mensen die ook een geliefd persoon verloren hebben.
Daarnaast hebben we Jakob, hij is afstandelijk en reageert koud op iedereen. Hij heeft namelijk ook een geheim die gedurende het verhaal steeds meer vorm krijgt. De schrijfster bouwt mooi naar het punt toe waarop je echt achter de waarheid komt. Wat Jakob en Aurora beiden niet weten is dat ze door het tragische ongeluk verbonden zijn met elkaar.
Gedurende het verhaal stelt Jakob zich steeds meer bloot richting Aurora. Hij verandert van een afstandelijk persoon naar iemand die geeft om haar en er ontstaan gevoelens. Als lezer lees je zowel het verhaal uit de ogen van Aurora en Jakob. Ik was hierdoor benieuwd wanneer het grote geheim aan het licht kwam en hoe Aurora daar op reageert.
Het verhaal heeft veel bijpersonages, die ieder een rol spelen. Echter werd het verhaal hierdoor ook langdradiger en richting het einde had ik meer tempo gewild. Ik wilde namelijk weten wanneer en hoe het geheim bloot werd gelegd. Ondanks dat bleef ik geboeid verder lezen, omdat er nieuwe gebeurtenissen plaatsvinden.
Het einde was voor mij een grote shock. Achteraf gezien had ik dit misschien kunnen zien aankomen, maar de schrijfster zet je zo op een zijspoor in het boek.
lsuitgeverij, zininfeelgood en ilonaslevenbijls bedankt voor de gezellige leesclub en het exemplaar
Eerst wil ik beginnen met het einde van dit boek. Wauw de schrijfster verbaasde mij en ik heb nu alleen maar vragen die onbeantwoord zijn.
Ondanks dat het een boek is van 392 blz. las het vlot weg. Je leert de karakters kennen en waarom ze beiden een schuldgevoel hebben. Aurora reist naar de plek waar haar zus is verongelukt en iets in haar zorgt ervoor dat ze blijft. In haar tijd bij de Felsenhimmel verwerkt ze het verlies van haar zus. De schrijfster neemt je mee in de gedachtes die ze heeft, de twijfel maar ook vooral het schuldgevoel van wat als ik dit of dit nou had gedaan. Hetgeen wat herkenbaar kan zijn voor mensen die ook een geliefd persoon verloren hebben.
Daarnaast hebben we Jakob, hij is afstandelijk en reageert koud op iedereen. Hij heeft namelijk ook een geheim die gedurende het verhaal steeds meer vorm krijgt. De schrijfster bouwt mooi naar het punt toe waarop je echt achter de waarheid komt. Wat Jakob en Aurora beiden niet weten is dat ze door het tragische ongeluk verbonden zijn met elkaar.
Gedurende het verhaal stelt Jakob zich steeds meer bloot richting Aurora. Hij verandert van een afstandelijk persoon naar iemand die geeft om haar en er ontstaan gevoelens. Als lezer lees je zowel het verhaal uit de ogen van Aurora en Jakob. Ik was hierdoor benieuwd wanneer het grote geheim aan het licht kwam en hoe Aurora daar op reageert.
Het verhaal heeft veel bijpersonages, die ieder een rol spelen. Echter werd het verhaal hierdoor ook langdradiger en richting het einde had ik meer tempo gewild. Ik wilde namelijk weten wanneer en hoe het geheim bloot werd gelegd. Ondanks dat bleef ik geboeid verder lezen, omdat er nieuwe gebeurtenissen plaatsvinden.
Het einde was voor mij een grote shock. Achteraf gezien had ik dit misschien kunnen zien aankomen, maar de schrijfster zet je zo op een zijspoor in het boek.
lsuitgeverij, zininfeelgood en ilonaslevenbijls bedankt voor de gezellige leesclub en het exemplaar
1
Reageer op deze recensie