Mooie afronding van een tweeluik

(Recensie voor Fantasywereld.nl)

Een doorlopend verhaal
De zeven sleutels vertelt eigenlijk één verhaal dat in tweeën wordt gesplitst. De nummering loopt direct door en je valt in dit vervolgdeel dan ook midden in het verhaal. Het eerste deel had een langzamere opbouw die zo zijn charme had en doordat het verhaal in het tweede deel een veel duidelijkere richting heeft – er moeten poorten geopend worden – wist Voorbij de val me toch iets minder te betoveren dan zijn voorganger. Dat neemt niet weg dat ook dit deel heerlijk wegleest. Het weerzien met de personages voelt als een omarming met oude vrienden. In het eerste deel hebben we die al vrij goed leren kennen, waardoor de focus nu iets meer ligt op de taak die het gezelschap moet uitvoeren en het uitkomen van de geheimen die zij voor elkaar hebben.

Nieuwe puzzelstukjes door het spelen met de tijd
Wederom zet Rijpert het aspect tijd op een interessante manier in: door middel van herinneringen, passages uit het verleden of toekomstvisioenen krijgt de lezers steeds weer puzzelstukjes aangereikt waardoor de lijntjes uiteindelijk allemaal bij elkaar komen. Naast de geheimen die je graag ontrafeld ziet worden en aanmoedigen tot doorlezen, gebeurt er ook heel veel: in een rap tempo gaan de personages van poort naar poort waar ze een obstakel – en vaak onderlinge onenigheid – moeten overwinnen. Het tempo ligt dus hoog, maar niet zodanig dat het voelt alsof er dingen overhaast worden. Ondanks de redelijke grootte van de groep komt ieder personage tot zijn recht en voegt iets toe aan het geheel.

Een bevredigend slot
Uiteindelijk komt de reis op een passende manier tot een einde. Ieders beweegredenen en geheimen zijn aan het daglicht gekomen, angsten worden op een mooie manier overwonnen en zorgen ervoor dat ieder personage een ontwikkeling heeft doorgemaakt. Het slot is bevredigend en het laatste hoofdstuk, waarin de verteller zich tot zijn toehoorders richt, geeft ruimte voor meer verhalen waarin we wellicht leden van dit bonte gezelschap zullen terugzien.

Conclusie
Voorbij de val is het spannende, directe vervolg op Het pad van de roverkoning. Hoewel het eerste deel mij iets meer wist te betoveren, is het een waar genoegen om het opvallende gezelschap tijdens hun reis te volgen en verscheen er tijdens het lezen dikwijls een glimlach rond mijn lippen. Ik zie uit naar een nieuw avontuur van Rijperts hand, want een intrigerende verteller is hij zeker!