Dappere getuige

Dit is het waargebeurde verhaal van de nu 93 jarige Wim Aloserij opgetekend door de auteur Frank Krake.
Tijdens zijn jeugd in Amsterdam met een gewelddadige stiefvader leert Wim al jong zich onzichtbaar te maken en te incasseren wat hem in zijn latere leven goed van pas komt.
Als de tweede wereldoorlog uitbreekt is Wim nog redelijk veilig maar dan moet hij zich toch melden om in Duitsland te gaan werken.
Hij komt achtereenvolgens in drie concentratie kampen terecht.
Het is daar bikkelhard werken onder onmenselijke omstandigheden.
Wim ziet medegevangenen sterven, de wreedheden van de bewakers en het gevecht voor een beetje eten.
Wim probeert steeds zijn waardigheid te behouden en er het beste van te maken. Zelfs tijdens de zwaarste ontberingen houd hij oog voor zijn medegevangenen en helpt ze waar hij kan.
Als dan de oorlog bijna ten einde is worden duizenden gevangen op een cruiseschip geplaatst, waar ze door de Engelsen gebombardeerd worden.
Wat moet een mens geestelijk en lichamelijk sterk zijn om dit te overleven. Wat een dappere getuige om dit allemaal weer opnieuw te vertellen.
Door de prettige schrijfstijl ben je in staat al deze verschrikkingen te lezen. Het raakt je diep maar geeft ook moed om door te lezen.
De cover maakt indruk op je en de foto,s in het boek maken het nog levensechter. Wat mensen elkaar aan kunnen doen. Dat macht het slechtste in mensen naar boven kan halen.
Dit verhaal straalt een enorme kracht uit en je voelt je als lezer zo klein. Wat een nobel mens is Wim Aloserij, lees de epiloog en je weet het zeker.
Oorlog houdt niet op als de wapens zwijgen.
Ik geef er graag vijf sterren voor.