Goed verhaal

“ Het Ockham scheermes “ geschreven door Chris Bosser.
Na zijn missie in Syrië tegen de Islamitische Staat is het leven van Alex Dubois niet meer wat het geweest is, hij worstelt met PTSS. Zijn sessies bij een psychiater lossen niets op omdat hij er niet over kan of wil praten. Hij is niet meer in staat zijn beroep van scherpschutter goed uit te oefenen en verhuurt zich nu af en toe voor een klusje. Zo koelbloedig als hij te werk gaat zo moeilijk is het in zijn hoofd om alles op een rijtje te zetten.
Hij slaapt slecht heeft nauwelijks vrienden en ziet het eigenlijk niet meer zitten.
Het familiebedrijf Helmans wordt in Italië beschuldigd van bodemvervuiling. Ook al zijn ze vrijgesproken na een rechtszaak blijft het dubieus. Slimme koppen geloven het niet en gaan op onderzoek uit en dit blijft niet zonder gevolgen. Er vallen in korte tijd een aantal doden en de daders hebben niet of nauwelijks sporen nagelaten.
Bij de politie die de zaak onderzoekt is ook niet ieder op zijn best en nemen het met de waarheid niet zo nauw.
Wie of wat heeft hier mee te maken en hoe kan dit snel opgelost worden.
Dan blijkt alles met elkaar te maken te hebben en wordt iedereen tot het uiterste gedreven. Zowel de politie als de daders worden op de proef gesteld en wie heeft de juiste papieren om dit tot een goed einde te brengen.
Er zijn veel personages die in het boek de revue passeren en het blijft goed opletten.
Het plot is geweldig gevonden en totaal niet verwacht.
Het boek leest snel met goede hoofdpersonages waar je een hekel aan krijgt of soms zelfs een beetje sympathie.
Door de hoofdpersoon Alex Dubois krijg je een beeld wat PTSS met mensen kan doen.