Wat een belevenis!!

Lezen doe ik graag en veel. Maar een boek als 'De jaren' is dan toch wel even iets heel anders!! Van het lezen van dit boek moest (en moet) ik echt even bijkomen. Het is een boek over opgroeien na de Tweede Wereldoorlog, over de mooie dingen die je dan meemaakte maar zeker ook de minder mooie zaken. Omdat de schrijfster ervoor heeft gekozen een bijzonder perspectief te gebruiken (geen ik, geen hij/zij) wordt het een tamelijk algemeen boek. Toch blijf je heel dicht bij de schrijfster....
Het verhaal wordt verteld aan de hand van een aantal foto's (zwart-wit, kleur)daarna dia's en video's, overigens krijg je deze niet 'in beeld' te zien, alleen in woorden.
Dit is een boek van een schrijfster, die probeert haar leven in een verhaal te vatten. Omdat het zo algemeen is probeerde ik als lezer het te 'vertalen' naar mijn leven!
Er zit wel een duidelijke chronologie in het verhaal, de opbouw loopt duidelijk van vroeger naar nu. Maar door het begin en einde (een opsomming van beelden) en het ontbreken van hoofdstukken is dit niet heel nadrukkelijk merkbaar. Ik had het gevoel (tijdens het lezen) dat ik door haar leven 'dwaalde'.
Dit is een indrukwekkend boek, en ik ben HEEL blij dat ik het gelezen heb!!