Lezersrecensie
De gouden gitaar
Op 25 maart was het 100 jaar geleden dat Paul Biegel werd geboren en om deze dag en zijn boeken te eren heeft Gottmer zijn eerste boek, De gouden gitaar, opnieuw uitgebracht met illustraties van Ingrid en Dieter Schubert.
Midden in een weiland vol boterbloemen woont de veldmuis Jodokus onder een braamstruik. Zijn familie is verslonden door de uil Braat en sindsdien verstopt hij zich. Zijn gouden gitaar is zijn enige gezelschap en hij kan er prachtig op spelen, zo prachtig dat hij wordt uitgenodigd om muziek te maken op de verjaardag van de burgemeester. Met steun van lieve dieren durft hij het aan zijn schuilplaats te verlaten, maar dan gooit een fikse regenbui roet in het eten. Jodokus belandt in een klomp en vaart het avontuur tegemoet.
Jodokus is aan het begin van het verhaal erg eenzaam en hij kent eigenlijk alleen maar verdriet en angst. Hij is helemaal alleen en is bang om ook verslonden te worden. Gedurende het verhaal komt Jodokus erachter dat wanneer je angst niet je dag laat bepalen, er een hele wereld vol dieren en geluksmomenten op je kan wachten.
Het verhaal is dus met momenten verdrietig en spannend maar het zit ook vol met plezier, vriendschap en blijdschap. Het verhaal is voor mijn gevoel tijdloos, het is immers al erg oud, maar toch merk je dat niet. De illustraties zijn een mooie toevoeging aan het verhaal en zijn leuk om te gebruiken om het verhaal te bespreken tijdens het voorlezen.
Er is ook een luisterboek versie dat is verrijkt met muziek en geluidseffecten. Het luisterboek in combinatie met het leesboek vond ik een geweldige leeservaring. Tijdens het luisteren kun je meelezen met de tekst maar ook de illustraties bekijken. De rustige voorleesstem, de muziek en geluiden zijn een enorm fijne toevoeging tijdens het lezen.
Midden in een weiland vol boterbloemen woont de veldmuis Jodokus onder een braamstruik. Zijn familie is verslonden door de uil Braat en sindsdien verstopt hij zich. Zijn gouden gitaar is zijn enige gezelschap en hij kan er prachtig op spelen, zo prachtig dat hij wordt uitgenodigd om muziek te maken op de verjaardag van de burgemeester. Met steun van lieve dieren durft hij het aan zijn schuilplaats te verlaten, maar dan gooit een fikse regenbui roet in het eten. Jodokus belandt in een klomp en vaart het avontuur tegemoet.
Jodokus is aan het begin van het verhaal erg eenzaam en hij kent eigenlijk alleen maar verdriet en angst. Hij is helemaal alleen en is bang om ook verslonden te worden. Gedurende het verhaal komt Jodokus erachter dat wanneer je angst niet je dag laat bepalen, er een hele wereld vol dieren en geluksmomenten op je kan wachten.
Het verhaal is dus met momenten verdrietig en spannend maar het zit ook vol met plezier, vriendschap en blijdschap. Het verhaal is voor mijn gevoel tijdloos, het is immers al erg oud, maar toch merk je dat niet. De illustraties zijn een mooie toevoeging aan het verhaal en zijn leuk om te gebruiken om het verhaal te bespreken tijdens het voorlezen.
Er is ook een luisterboek versie dat is verrijkt met muziek en geluidseffecten. Het luisterboek in combinatie met het leesboek vond ik een geweldige leeservaring. Tijdens het luisteren kun je meelezen met de tekst maar ook de illustraties bekijken. De rustige voorleesstem, de muziek en geluiden zijn een enorm fijne toevoeging tijdens het lezen.
1
Reageer op deze recensie