Een feest der herkenning voor de fans van deze serie

Deze recensie is eerder verschenen op www.vrouwenthrillers.nl.

Fans van de serie over privédetectives Cormoran Strike en Robin Ellacot hebben even moeten wachten op een nieuw deel, maar Robert Galbraith maakt het lange wachten met De gemerkte man meer dan goed. Het verhaal begint met de gewelddadige dood van een onbekende man. Strike en Robin worden gevraagd om op zoek te gaan naar de identiteit van deze man. Hun onderzoek leidt hen langs duistere familiegeschiedenissen en geheimen die het daglicht niet kunnen verdragen.

Met ruim duizend bladzijden neemt Robert Galbraith, het pseudoniem van JK Rowling, ruim de tijd om het verhaal uit de doeken te doen. Ze houdt een prettig tempo aan, waarbij ze het ene moment de spanning weet op te voeren en het andere moment weer vertraagt door de personages wat beter uit te diepen. Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van Strike en Robin en de auteur weet de spanning zo goed vast te houden, dat de lezer benieuwd blijft hoe alle puzzelstukjes in elkaar passen.

Strike en Robin voelen na zo’n lange tijd meteen weer vertrouwd. De romantische spanning tussen de twee is nog steeds voelbaar en Strike heeft het idee dat hij eindelijk een stap moet zetten richting Robin. Robin worstelt op haar beurt met haar relatie en de naweeën van de zaak uit het vorige deel. Strike is nog steeds zijn norse zelf, die niet wil toegeven dat hij regelmatig te veel van zichzelf vraagt. Ondanks alles blijft hij doorzetten, gedreven door een sterk rechtvaardigheidsgevoel. De dynamiek tussen Strike en Robin blijft een van de sterkste kanten van deze serie. Ook de andere personages krijgen voldoende aandacht. Wel voert de auteur veel personages ten tonele en het is lastig om dit bij te houden. Het zijn familieleden van het slachtoffer, oude bekenden van Strike en nieuwe contacten uit de onderwereld, elk met hun eigen verhaal. Het zorgt ervoor dat het verhaal nooit eentonig wordt, maar de lezer moet wel bij de les blijven om de draad niet kwijt te raken. De grote hoeveelheid verschillende verhaallijnen maken het verhaal minder krachtig. In de eerdere delen is dit ook een struikelblok van de auteur.

De gemerkte man sluit naadloos aan op de andere delen uit deze serie en de opbouw is vergelijkbaar. Aangezien de auteur veel aandacht besteedt aan de persoonlijke verhaallijnen en ook regelmatig verwijst naar eerdere gebeurtenissen, is het niet aan te raden om dit boek als losstaand deel te lezen. Voor fans van Strike en Ellacot zal De gemerkte man een feest der herkenning zijn.