Tussen de scherven ligt er nog hoop

Na Alles is nu is De scherven het tweede boek van Amy Giles. Van jongs af aan wilde ze al schrijver worden. De scherven is in het hoofd van Amy Giles ontstaan, nadat ze regelmatig nieuwsberichten had gelezen over schietpartijen. De berichtgeving gaat niet verder dan de schietpartij, maar wat gebeurt er daarna? Wat gebeurt er met de nabestaanden en hoe gaan zij verder met leven nadat de gemeenschap is opgeschud na zo’n heftige gebeurtenis?

Het kleine stadje waarin het verhaal zich afspeelt, richt zich op de periode een jaar na een dergelijk incident. Alleen zijdelings wordt dit incident aangehaald. Het wordt niet helemaal duidelijk wat er zich heeft afgespeeld, maar daar draait De scherven ook niet om. De scherven draait wel om het leven van Jessica en Luc, twee tieners die allebei hun broer zijn kwijtgeraakt bij een schietpartij in een bioscoop.

De hoofdstukken worden afwisselend vanuit Jessica en Luc geschreven. Beide kampen met de nasleep van het incident en proberen de scherven van hun leven weer bij elkaar te rapen. In beide gezinnen heeft de dood veel sporen achter gelaten. Waar de moeder van Jessica zich verstopt en geen energie meer heeft voor het leven, is de moeder van Luc juist overbezorgd en kan Luc moeilijk los laten. Jessica en Luc kennen elkaar vaag van school, maar daar komt verandering in als ze allebei bij dezelfde winkel gaan werken als bijbaan. Al snel ontwikkelen ze gevoelens voor elkaar.

Ondanks het grote verdriet, geeft De scherven vooral hoop. De hoop dat scherven weer gelijmd kunnen worden, levens weer verder gaan, ook al zullen de littekens niet verdwijnen. Amy Giles heeft dit boek met veel gevoel en inlevingsvermogen geschreven. De wil om te leven klinkt heel duidelijk door, maar ook dat dit een proces is van vallen en opstaan.

Het is met vaart geschreven en moeilijk weg te leggen. Trek er een weekend voor uit, leg de zakdoeken klaar en sluit je op.