Lezersrecensie
Een rauwe roman waarin grenzen overschreden worden
Deze recensie is eerder verschenen op www.vrouwenthrillers.nl.
Irene Wiersma maakt met Prooidier haar debuut. Het verhaal draait om een vrouw die in een toxische relatie zit. Hiervoor put de auteur uit haar eigen ervaringen, maar het is wel uitdrukkelijk een fictief boek. Zoals de auteur zelf aangeeft, moet een dergelijk verhaal gebaseerd op eigen ervaringen verteld worden vanuit het litteken en niet vanuit de wond. Vandaar dat het enige tijd geduurd heeft voordat ze dit verhaal op papier kon zetten.
Kirsten is een jonge muzikant die aan de weg timmert en vol lef de ervaren en bekende muzikant Rudi benadert om aan haar debuutalbum mee te werken. Al vanaf de eerste bladzijde wordt ze door hem gegrepen. Hoe snel en makkelijk dit gaat, is bijna niet te geloven. Kirsten raakt volledig in de ban van hem en geeft daarvoor ook haar huidige relatie op. Rudi deinst nergens voor terug en Kirsten lijkt geen grenzen te hebben. Zowel in woord als in seksuele daad is Rudi meedogenloos en Kirsten kan hem niet loslaten. De omschreven seksscènes worden beeldend weergegeven en zullen voor sommige lezers te heftig zijn. Kirsten gedraagt zich als een junk die eigenlijk wel weet wat niet goed voor haar is, maar toch telkens teruggaat voor meer.
Wiersma heeft een beeldende schrijfstijl en, ondanks het heftige onderwerp, leest het verhaal soepels weg. Wel bekruipt de lezer na de zoveelste ontmoeting tussen Kirsten en Rudi of er niet meer in het verhaal zit. De auteur valt in herhaling en het verhaal was sterker geweest als ze meer aandacht had besteed aan het verleden van Kirsten. De focus ligt nu bijna volledig op haar relatie met Rudi en met haar vorige vriend naar wie ze ook telkens weer teruggaat. Hierdoor weet de auteur na een sterk begin de spanning niet vast te houden.
De auteur wil met Prooidier een inkijkje geven in toxische relaties en slachtoffers een stem geven. Ze tracht met dit verhaal uit te leggen hoe het kan dat iemand zich telkens weer aangetrokken voelt tot foute mannen en ook elke keer weer teruggaat. In die opzet is ze zeker geslaagd.
Is Prooidier een vrouwenthriller? Nee, dat is het niet. Prooidier is een rauwe roman waarin grenzen overschreden worden, maar in een vrouwenthriller moet er toch echt een misdaad centraal staan en dat is hier niet het geval. Prooidier is wel een sterk debuut.
Irene Wiersma maakt met Prooidier haar debuut. Het verhaal draait om een vrouw die in een toxische relatie zit. Hiervoor put de auteur uit haar eigen ervaringen, maar het is wel uitdrukkelijk een fictief boek. Zoals de auteur zelf aangeeft, moet een dergelijk verhaal gebaseerd op eigen ervaringen verteld worden vanuit het litteken en niet vanuit de wond. Vandaar dat het enige tijd geduurd heeft voordat ze dit verhaal op papier kon zetten.
Kirsten is een jonge muzikant die aan de weg timmert en vol lef de ervaren en bekende muzikant Rudi benadert om aan haar debuutalbum mee te werken. Al vanaf de eerste bladzijde wordt ze door hem gegrepen. Hoe snel en makkelijk dit gaat, is bijna niet te geloven. Kirsten raakt volledig in de ban van hem en geeft daarvoor ook haar huidige relatie op. Rudi deinst nergens voor terug en Kirsten lijkt geen grenzen te hebben. Zowel in woord als in seksuele daad is Rudi meedogenloos en Kirsten kan hem niet loslaten. De omschreven seksscènes worden beeldend weergegeven en zullen voor sommige lezers te heftig zijn. Kirsten gedraagt zich als een junk die eigenlijk wel weet wat niet goed voor haar is, maar toch telkens teruggaat voor meer.
Wiersma heeft een beeldende schrijfstijl en, ondanks het heftige onderwerp, leest het verhaal soepels weg. Wel bekruipt de lezer na de zoveelste ontmoeting tussen Kirsten en Rudi of er niet meer in het verhaal zit. De auteur valt in herhaling en het verhaal was sterker geweest als ze meer aandacht had besteed aan het verleden van Kirsten. De focus ligt nu bijna volledig op haar relatie met Rudi en met haar vorige vriend naar wie ze ook telkens weer teruggaat. Hierdoor weet de auteur na een sterk begin de spanning niet vast te houden.
De auteur wil met Prooidier een inkijkje geven in toxische relaties en slachtoffers een stem geven. Ze tracht met dit verhaal uit te leggen hoe het kan dat iemand zich telkens weer aangetrokken voelt tot foute mannen en ook elke keer weer teruggaat. In die opzet is ze zeker geslaagd.
Is Prooidier een vrouwenthriller? Nee, dat is het niet. Prooidier is een rauwe roman waarin grenzen overschreden worden, maar in een vrouwenthriller moet er toch echt een misdaad centraal staan en dat is hier niet het geval. Prooidier is wel een sterk debuut.
1
Reageer op deze recensie