Spanning tot het einde

Sandra J. Paul verrast met Dode meisjes praten niet, een spannend young adult-boek dat op een bijzondere manier is opgebouwd. Het is namelijk een zogenaamd “flip-over boek” dat je aan twee kanten kunt lezen: één kant vertelt het verhaal vanuit Syl, de andere vanuit Viola. Hierdoor kies je zelf met welk verhaal je begint, en krijg je twee kanten van hetzelfde verhaal te zien.

Het verhaal speelt zich af in een klein, bekrompen dorp. Syl en Viola waren vroeger beste vriendinnen, maar zijn elkaar kwijtgeraakt door een heftige gebeurtenis. Nu vertellen ze allebei hun versie van wat er is gebeurd. Wie spreekt de waarheid? En wie heeft iets te verbergen? Dat maakt het lezen extra spannend.

Het bijzondere aan dit boek is vooral het flip-over concept. Het zorgt ervoor dat je meteen nieuwsgierig bent en je eigen theorieën kunt maken. Je leest eerst het ene perspectief en daarna het andere, en ontdekt zo langzaam het hele verhaal.

De personages zijn goed uitgewerkt en voelen echt aan. Ze maken fouten, twijfelen aan zichzelf en reageren op manieren die je soms niet verwacht. Dat maakt ze interessant en levensecht. Ook de thema’s die Sandra J. Paul aan bod laat komen — zoals vriendschap, eenzaamheid, schuldgevoel en groepsdruk — zijn heel herkenbaar en zorgen voor diepgang.

Een klein nadeel is dat sommige stukken zich een beetje herhalen. Vooral bij Syl merk je dat je soms dezelfde scènes leest die je bij Viola ook al hebt gezien. Ook kan het taalgebruik bij Viola soms wat vreemd en gemaakt aanvoelen, waardoor het lezen daar iets minder vlot gaat.

Toch blijft Dode meisjes praten niet een heel boeiend en origineel boek. De spanning wordt goed opgebouwd, en de onverwachte wending halverwege zorgt voor een flinke verrassing. Het boek is perfect voor lezers van 15 jaar en ouder die houden van thrillers met een psychologisch tintje en een origineel idee.