Interessante slow read

Het is de dag dat Matthew zijn vader moet begraven. Op dat moment krijgt rechercheur Matthew Venn een telefoontje dat er een man is doodgestoken en dat hij op het strand ligt. Een man met een tatoeage van een albatros in zijn nek, om het leven gebracht door steekwonden. Wie is deze man? Waarom werd hij vermoord? Wie is verantwoordelijk? Matthew lijkt gedwongen te worden in zijn eigen verleden te duiken.

Je volgt het onderzoek van Matthew die sinds hij de evangelische gemeenschap verliet, geen contact meer heeft met zijn eigen familie. Dat is erg interessant want je wil alles weten over de strenge gemeenschap en Matthews familie. Hoe kan het dat hij ze in de steek liet en wat is er gebeurd dat hij besloot te vertrekken? Allerlei vragen roept dit verhaal bij je op en daarom is het een boek waar je nieuwsgierig van wordt.

Het minpuntje is dat het wat traag leest, maar dat door die traagheid je wel een compleet beeld hebt van alle personages. Het is dan ook een beetje een slow burn, waar je echt van moet houden. Het zal per persoon verschillen of dit echt iets is waar je van houdt of niet. Voor mij miste De roep terug wat vaart, maar was het onderliggende verhaal wel goed.

Vooral als je steeds meer een connectie vindt tussen de twee verhaallijnen én het inkijkje in het verleden van Matthew. De grimmige en wat mysterieuze sfeer ligt aan de oppervlakte en houdt je in spanning wat nu er nu uiteindelijk gebeurd is en wie het lijk op het strand is én wat hij te maken heeft met Matthews verleden

De roep terug is het eerste deel van een interessant mysterie. Het is een slow read, maar met compleet uitgedachte personages en het verleden waar je een goed beeld van krijgt. Het eind is verrassend en vooral wanneer de verhaallijnen samenkomen, is goed neergezet.

3,5⭐