Een geheim met een shockerende ontknoping

Kirsty Wark is een nog onbekend schrijver die met dit boek haar debuut maakt. Bijzonder is dat ze verschillende programma’s presenteert bij de BBC. Zo kun je haar kennen van het nieuws op BBC Two en het programma Newsnight. Momenteel woont de presentatrice in Schotland en daar zal ‘de erfenis van Elizabeth’ zich dan ook afspelen. In het Verenigd Koninkrijk is haar boek al goed ontvangen en ze schrijft nu aan haar tweede roman.

Wanneer de 94-jarige Elizabeth overlijdt, laat zij haar huis op het mooie eiland Arran achter aan de wildvreemde Anna. Elizabeth heeft Anna nog nooit ontmoet, maar 30 jaar eerder is zij ooit eens langs haar huis gelopen. Als blijkt dat het huis met alle bezittingen wordt achtergelaten aan Anna is zij op dat moment aan het dementeren en komt het huis terecht in handen van haar dochter Martha. Maar waarom laat iemand haar eigendommen achter aan een wildvreemde? Of is er toch meer aan de hand? Martha wil weten wie Elizabeth was en waarom zij juist haar moeder uitkoos.

Het eerste wat opvalt aan het boek dat je je aandacht er goed moet bijhouden, het is niet een ‘makkelijk wegleesboek’. Er is vaak een uitgebreide beschrijving met veel details. Daarbij is goed te merken dat het een vertaald boek is.  Kirsty Wark gooit met merken die in ons land niet bekend zijn, en daardoor mist toch af en toe de essentie van het verhaal. Dit nagelaten is de beschrijving van plaatsen, huizen en dergelijke, zo duidelijk dat het haast levendig voor je ogen te zien is.

Elk hoofdstuk is beschreven vanuit het oogpunt van Elizabeth of Martha, dit wisselt elkaar af. In het begin is er geen touw vast te knopen aan de verhaallijnen van deze twee vrouwen en is er onmogelijk een verband te leggen. Soms is het redelijk verwarrend omdat er ook sprongen in de tijd worden gemaakt; dit kan zelfs in één hoofdstuk wanneer de 94-jarige Elizabeth over het heden en het verleden vertelt. Het volgend hoofdstuk is dan weer uit het oogpunt van Martha. Dit vraagt af en toe wat denkwerk. Toch maakt het dit ook weer positief verwarrend; het roept veel vragen op en je hebt totaal geen idee, hoe het verhaal zich zal ontwikkelen.

Langzaam ontrafel je steeds meer over de gebeurtenissen die zich in het heden en het verleden afspelen.

Mooi en noemenswaardig is de manier waarop Kirsty het verloop van de ziekte van Anna omschrijft. Ze is dement. Langzaamaan merk je hoe de herinneringen een eigen leven gaan leiden en hoe de altijd vrolijke Anna zich terugtrekt. Deze harde realiteit raakt de lezer. 

Het boek leest niet als een trein, maar het verhaal is geen standaard liefdesroman en blijft je op het verkeerde been zetten. Halverwege het boek wordt je ineens meegetrokken en blijf je aan het lezen. Een shockerende ontknoping zorgt ervoor dat dit alle mindere punten meer dan goed maakt.