Gedichten mooier dan ik dacht

Jean Pierre Rawie is dit jaar 70 geworden. Er stond een paginagroot artikel over hem in de Volkskrant.

Af en toe doe ik een poging een gedicht te lezen, maar ik begrijp de moderne gedichten niet. Ik vind het vaak apart typografisch gezette verhaaltjes, zonder rijm en het zal verder wel aan mij liggen.

Het artikel over Rawie was aanleiding zijn boek "Een luchtbel in een vluchtige rivier" te kopen, want het beloofde mooie vertalingen te zijn van gedichten van vele dichters uit diverse landen.
En toen las ik allemaal gedichten die mij raakten. Prachtige taal, rijm, sonnetten, rijmstructuren die ik nog van school herinnerde. Mooie taalvondsten en de structuur van het originele gedicht worden nauwkeurig gevolgd.
Na elk gedicht komt een kort verhaal over de dichter zelf, leven en dood, en achtergrond. Dat doet Rawie met hier en daar droge humor die je laat glimlachen. Hij heeft van elke dichter een uitgebreide studie gemaakt, want er staan details in die niet zomaar te vinden zijn.
Dit boek krijgt een plekje in mijn boekenkast om hem nog eens te pakken en een gedicht te lezen.