Een sciencefictionroman om over na te denken

Vladis was de eerste van de Arkhaii. De eerste mens die het onsterfelijkheidserum kreeg toegediend. Nu verdoet hij zijn tijd op een van de vele kolonisatieschepen van de mens. Door zijn leeftijd voelt hij zich niet thuis in deze wereld. Dat veranderd ook niet als zijn broer Kaïn naar hem toe komt om zijn hulp in te roepen tegen een buitenaardse macht die de mensheid aanvalt. Zullen ze de mensheid kunnen redden of zijn ze al te veel vervreemd door hun eeuwenoude leeftijd.

Hannes verwerkt veel van zijn filosofie in het verhaal. Van hoe de aard van de mens is en kan zijn en wat een lang leven met de mens kan doen. Hierdoor krijgt het verhaal diepte. In de hoofdpersonen, Vladis en Kaïn, zet hij twee tegenpolen neer. De een is filosofisch, wat dromerig, de ander juist recht door zee, militair geschoold. Hierdoor schept hij spanning in het verhaal. En dit is juist het interessante gedeelte van het verhaal, de wisselwerking tussen deze twee en hoe ze de wereld om zich heen zien. Als de actie eraan komt wordt het verhaal meer mainstream en voorspelbaarder en dat doet afbreuk aan het eerste goede stuk.

Deze roman is een aanrader voor iedereen die eens iets anders wilt lezen dan alleen maar actie. Dit is een verhaal wat je aan het denken zet.