heerlijke feelgood roman!

Dit verhaal is er een waarbij je heerlijk kunt wegdromen. Je lijkt je te wanen op Mure, tussen alle personages die voorbij komen. Ik heb de voorgaande delen niet gelezen, maar dat maakt niks uit. Dit boek is evengoed als een stand-alone te lezen.

De personages zijn goed uitgewerkt. Je kunt je een goed beeld maken van de personen die voorbij komen in het verhaal. Het zijn karakters die je in je dagelijks leven ook tegen komt. Waardoor sommige situaties heel herkenbaar worden en dit zorgt ervoor dat je wilt blijven lezen.

Dit boek begint met Bramble, de hond van de familie MacKenzie, hij laat je de hotspots van het eiland ‘zien’ en waar je de andere honden en hun eigenaren kunt treffen. Ik vond dit een erg leuk en origineel intro. Hierdoor kun je in je hoofd al een beeld maken van het eiland.

Het is een verhaal vol liefde, vriendschap maar ook verdriet. Alle aspecten worden benoemd. Jenny Colgan gaat geen onderwerp uit de weg. Zo heeft iemand in het verhaal kanker en is de dokter een vluchteling. Zonder het al te zwaar te maken, komen ook deze onderwerpen aan bod in de boeken van Colgan.

Dit deel heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de voorgaande delen. Dus die ga ik zeker nog lezen.