Goed debuut!

Er komen in deze young adult veel personages aan bod. Maar allen zo uitgewerkt dat ik me een goed beeld van ze kan maken. We krijgen te maken met voorstanders van de no-go gemeentes, maar ook met tegenstanders.

Het hoofdthema in dit boek is toch wel racisme. Die zich op verschillende manieren laat zien. Van geweld tegen hulpverleners als de bendes die onderling in gevecht zijn. Helaas wordt bij het laatste gevecht een onschuldige jongen neergeschoten. In dit scenario komen verschillende personages met elkaar in aanraking.

De persoon zelf was belangrijk. Niet zijn afkomst, niet zijn religie, niet zijn geslacht en daar ging ze voor strijden.

pagina 27
Bovenstaande quote is afkomstig van Tamara, zij heeft samen met haar beste vrienden een beweging opgezet om te protesteren tegen de nieuwe wet. Voor mij is dit een van mijn favoriete personen in dit verhaal.
Afifa is ook een van de personages in dit verhaal die iets met me doet. Zij merkt zelf haar tekortkomingen op door haar eigen opvoeding en wil dit niet bij haar zoon overbrengen. Wat ik mooi vond om te lezen is dat ze geconditioneerd is om op een bepaalde manier ´verkeerd´ te denken.

We krijgen 12 november mee door de ogen van de personages. Hoe een ieder deze dag begint, wat ze aan het doen zijn. Tot het moment dat de nieuwe wet erdoor is.

Dit verhaal lezen we vanuit verschillende perspectieven. Deze komen met elkaar in aanraking, waardoor ik het idee heb een volwaardig verhaal gelezen te hebben. Laffet heeft me hier enorm mee verrast.