Koester jouw vrijheid

In 'Gesluierde jaren' van Shohreh Feshtali vertelt de auteur over haar kinder- en jeugdjaren in het strenge Iran.

Het verhaal begint in het heden waarin Shohreh, die nu inmiddels in Nederland woont, een vriendschapsverzoek op Facebook krijgt van Lida. Lida is een oude vriendin toen ze veertien was en ze nog beiden in Iran woonden. Shohreh krijgt het benauwd door dit verzoek. Plotseling komen heel veel gebeurtenissen en herinneringen naar boven.
In het vervolg van het verhaal neemt Shohreh ons mee naar de jaren 70 toen de Iraanse revolutie begon.
Shohreh is een vrolijke tiener, ze heeft veel vriendinnen en valt door haar mooie verschijning in de smaak bij de jongens. Ze houdt van dansen en plezier maken. Maar in 1979 eindigde alles met de Iraanse revolutie. Khomeini kwam aan het bewind en plotseling was muziek verboden, dansen betekende het doodvonnis. Een vrouw mocht niks : geen make-up dragen, gesluierd rondlopen, tijdens een gesprek met een man mocht je niet in zijn ogen kijken en contact met het andere geslacht was verboden.
Op een dag beslissen haar ouders om naar Fuman te verhuizen waar er een strengere regime heerst. Shohreh is opstandig en wil niet weg. Ze wil haar vertrouwde omgeving en haar vrienden niet verlaten. Maar helaas moeten ze wel verhuizen wegens haar vader zijn werk. Eenmaal in Fuman aangekomen kan Shohreh haar draai niet vinden. Ze haat het om daar naar school te gaan. Ze wil rebelleren. Op school ontmoet ze vier 'slechte meisjes' die de regels ook aan hun laars lappen. Wanneer ze dan nog de mooie Tiam ontmoet, wordt haar leven weer rooskleuriger...

Shohreh heeft zoveel meegemaakt dat ze haar verhaal met de wereld wil delen. Ze schrijft heel beeldend en ze slaagt erin om de gruwelheden zodanig te beschrijven dat je voelt alsof je zelf één van de meisjes bent. Je voelt hun angst, hun machteloosheid.
Bedankt Shohreh! Jouw boek laat ons nog eens beseffen dat vrijheid héél kostbaar is en dat we dit moeten koesteren want niet overal in de wereld is dit evident