Lezersrecensie
Oorlogen en revoluties, levens en liefdes van Russen - en van dr. Zjivago
Lijvige roman over het leven van dichter en dokter Joeri Zjivago, over zijn liefde voor Lara Antipova (en haar leven), en vooral ook over Rusland en de Russen.
Over de inhoud ga ik maar niet zo veel zeggen. Zie de link hieronder (lekker makkelijk).
Het duurde wel even voor ik een beetje in het boek zat. Het begint ‘in medias res’ met de dood van de moeder van de kleine Joeri. Er komen heel veel mensen in voor, die van die lange Russische namen hebben: een voornaam, een patroniem, een achternaam en nog een heel stel koosnaampjes, die ook veel gebruikt worden. Je wordt als lezer in het diepe gegooid.
Het verhaal maakt veel en grote sprongen. Het wordt niet zo eenduidig verteld. Meestal aan de hand van wat mensen tegen elkaar zeggen (zoals in ‘Terwijl ik al heenging’ van Faulkner). En die mensen zeggen en kletsen veel, zodat je niet altijd direct de relevante informatie hebt.
Veel vreemde types, veel grappige situaties, veel verschillende personages, die niet allemaal even relevant zijn, maar daar kom je wel achter. Vol grappen en grappige beschrijvingen. Goede karakterbeschrijvingen; prachtig lyrische landschapsbeschrijvingen (achtergevoegd zijn gedichten van Joeri Zjivago).
Chaotische tijden in Rusland, het einde van de tsarentijd, WO I, de verschillende revoluties, de burgeroorlogen tussen verschillende revolutionaire groepen: het Rode, Witte, Groene, Zwarte Leger. Maar het is geen politiek boek (dat zal ook uit voorzichtigheid zijn; Pasternak was een soort protégé van Stalin, maar hij moest het niet te bont maken), het gaat om de gewone mensen en hoe zij die roerige en armoedige tijden overleefden of niet; het is een humanistisch boek.
De stijl lijkt een soort ‘vrije indirecte rede’: je kijkt als lezer in het hoofd van Zjivago (in de hij-vorm), maar je hoort ook de auteur er voorzichtig doorheen; je leest dagboekfragmenten, geschriften van Zjivago (ik-vorm). En gedichten van hem.
De gigantische treinreis die Zjivago en vrouw en zoontje maken naar de Oeral is fantastisch, niet in het minst vanwege de mensen die zij onderweg ontmoeten.
Er zijn veel erg specifiek Russische kwesties, cultuur, politiek, religie en revolutie betreffende: een verklarende lijst achterin schept orde en wat duidelijkheid.
Een enorm boek met grote lyrische passages en liefde voor Rusland en de Russen, die in hun geschiedenis zo veel hebben meegemaakt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dokter_Zjivago
Over de inhoud ga ik maar niet zo veel zeggen. Zie de link hieronder (lekker makkelijk).
Het duurde wel even voor ik een beetje in het boek zat. Het begint ‘in medias res’ met de dood van de moeder van de kleine Joeri. Er komen heel veel mensen in voor, die van die lange Russische namen hebben: een voornaam, een patroniem, een achternaam en nog een heel stel koosnaampjes, die ook veel gebruikt worden. Je wordt als lezer in het diepe gegooid.
Het verhaal maakt veel en grote sprongen. Het wordt niet zo eenduidig verteld. Meestal aan de hand van wat mensen tegen elkaar zeggen (zoals in ‘Terwijl ik al heenging’ van Faulkner). En die mensen zeggen en kletsen veel, zodat je niet altijd direct de relevante informatie hebt.
Veel vreemde types, veel grappige situaties, veel verschillende personages, die niet allemaal even relevant zijn, maar daar kom je wel achter. Vol grappen en grappige beschrijvingen. Goede karakterbeschrijvingen; prachtig lyrische landschapsbeschrijvingen (achtergevoegd zijn gedichten van Joeri Zjivago).
Chaotische tijden in Rusland, het einde van de tsarentijd, WO I, de verschillende revoluties, de burgeroorlogen tussen verschillende revolutionaire groepen: het Rode, Witte, Groene, Zwarte Leger. Maar het is geen politiek boek (dat zal ook uit voorzichtigheid zijn; Pasternak was een soort protégé van Stalin, maar hij moest het niet te bont maken), het gaat om de gewone mensen en hoe zij die roerige en armoedige tijden overleefden of niet; het is een humanistisch boek.
De stijl lijkt een soort ‘vrije indirecte rede’: je kijkt als lezer in het hoofd van Zjivago (in de hij-vorm), maar je hoort ook de auteur er voorzichtig doorheen; je leest dagboekfragmenten, geschriften van Zjivago (ik-vorm). En gedichten van hem.
De gigantische treinreis die Zjivago en vrouw en zoontje maken naar de Oeral is fantastisch, niet in het minst vanwege de mensen die zij onderweg ontmoeten.
Er zijn veel erg specifiek Russische kwesties, cultuur, politiek, religie en revolutie betreffende: een verklarende lijst achterin schept orde en wat duidelijkheid.
Een enorm boek met grote lyrische passages en liefde voor Rusland en de Russen, die in hun geschiedenis zo veel hebben meegemaakt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dokter_Zjivago
9
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Roosje de Vries
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
