Schilderijen die blijven leven.

De auteur heeft een mooi historisch boek geschreven, waarbij het leven van de schilder Caravaggio op het einde van de zestiende en begin zeventiende eeuw worden geschetst. Zijn turbulent leven van straatgevechten, drank en vrouwen worden zeer mooi getypeerd en neergeschreven. Maar het ganse boek gaat in feite over een reeks ontmoetingen met een (on)bekende Engelse schrijver Will waaruit de lezer kan concluderen dat het om Shakespeare gaat. Tussen beide protagonisten is de mooie Lena de inzet tussen beiden. Ze is zijn favoriete model, maar Will gaat met de pluimen lopen. Zijn kortstondig verblijf in de Ripetta zal voor de toneelauteur de nodige bekendheid opwekken, maar zijn bezoek is door de autoriteiten niet gewenst. Caravaggio zijn werken zoals Johannes de Doper krijgen een betekenis in het boek en het zal Will zijn die de schilder blijft motiveren om zijn talent niet verloren te laten gaan. Een mooie reconstructie van die tijdsgeest en of Shakespeare daar heeft rondgezworven blijft een raadsel, het is in elk geval mogelijk en de auteur heeft dit prachtig verwoord.