Lezersrecensie
Onvergetelijke zomer van 1972.
Na zijn boek 'Kalme chaos' en 'De kolibrie' schrijft Sandro Veronesi weer een dijk van een boek. In zijn typische stijl die ook zijn andere boeken kenmerkt, met een woordenspel van literaire hoogstandjes en in een schitterende vertaling slaat hij de lezer beetje bij beetje murw. In een Toscaans dorpje waar het gezin Bellandi elke zomer hun vakantie doorbrengt wordt de 12-jarige Gigio verliefd op een meisje van zijn leeftijd in het jaar 1972. Een zomer waar veel staat te gebeuren en de puberteit van Gigio voor het eerst zijn kop opsteekt, zal hij nooit meer in zijn leven vergeten. Zijn interesse voor sport en de Olympische Spelen op dat ogenblik zijn een trigger in zijn belevenissen met zijn buurmeisje Astel. In een gezapig tempo wordt de lezer op de golven van de Toscaanse kust meegetrokken in een wervelstorm van gebeurtenissen, die het jonge gezin Bellandi op zijn grondvesten zal doen daveren. De verliefdheid en de aantrekkingskracht van twee pubers zal als een rode draad doorheen de tijd lopen. De zorgeloze tijd brengt met de voorbode van de terrorismeaanslag tijdens de Olympische Spelen, een chaos teweeg in het bestaan van Gigio die niet meer te stoppen is. Die nostalgie brengt de auteur met bravoure tevoorschijn en de lezer krijgt een pracht van een boek voorgeschoteld.
1
Reageer op deze recensie