Lezersrecensie
Spanning tot en met de laatste letter!
Voor Vrouwenthrillers en CrimeCompany las ik het boek ‘De Laatste Zeven’ , geschreven door Annerieke de Vries.
Na ‘Sluipwesp’ en ‘Een duistere plek’ is dit het derde deel in de serie over Maud. Je kunt dit boek heel goed als stand alone lezen.
Maud is uitvaartverzorgster in een uitvaartcentrum. Maud heeft een hele persoonlijke benadering naar de overledenen die zij verzorgt. Dat siert haar enorm. De manier waarop ze dat bij elke overledene doet sprak mij erg aan.
Wanneer op zekere dag haar baas meedeelt dat ze de aankomende zeven dagen vrij moet nemen en dat het uitvaartcentrum verhuurd is kan Maud de verleiding niet weerstaan om toch de overleden personen te verwelkomen. Dan stuit zij op een gruwelijke vondst en wordt ze meegezogen in het (op het eerste oog verboden) onderzoek rondom een aantal vermoorde vrouwen.
Naast de verhaallijn over de gepleegde moorden loopt ook een dating verhaallijn. Omdat Maud nu zeven dagen vrij is, slaat ze ook weer aan het daten. De verhaallijn rondom het daten in combinatie met de moorden zorgen voor een enorme cliffhanger aan het eind van het verhaal.
‘De laatste zeven’ is geschreven vanuit het perspectief van Maud. Naast Maud spelen haar ex Derek en zoon Mees een rol in dit verhaal. Om goed te snappen wat hun rol is, is het fijn om de andere boeken gelezen te hebben maar het is niet persé nodig omdat De Vries deze informatie goed in dit boek verwerkt. Deze personages worden in dit boek niet echt uitgediept.
Haar dates krijgen goed gestalte in dit boek. Je voelt dat er iets niet klopt en pas aan het eind vallen alle stukjes in elkaar.
Pieter, de rechercheur vertrouwt Maud blindelings en dit is wederzijds. Pieter komt over als een fijn en betrouwbaar persoon.
Het verhaal leest als een trein, ik heb het in twee avonden uitgelezen. Annerieke de Vries laat je door haar vlotte en beeldende schrijfstijl op het puntje van je stoel zitten.
Het verhaal wordt rustig opgebouwd en verandert over de helft van het verhaal in een snelkookpan aan spanning met een enorme cliffhanger op het eind.
Voor mij een eerste kennismaking met de boeken van de Vries maar het smaakt echt naar meer. Ik kan niet wachten op het volgende deel!
Ben je op zoek naar een psychologische thriller waarbij macht, moord en intriges niet worden geschuwd en hou je van spanning tot op de laatste letter? Dan kan ik je dit boek van harte aanraden!
Dank VrouwenThrillers en Crime Company voor het recensie exemplaar!
Na ‘Sluipwesp’ en ‘Een duistere plek’ is dit het derde deel in de serie over Maud. Je kunt dit boek heel goed als stand alone lezen.
Maud is uitvaartverzorgster in een uitvaartcentrum. Maud heeft een hele persoonlijke benadering naar de overledenen die zij verzorgt. Dat siert haar enorm. De manier waarop ze dat bij elke overledene doet sprak mij erg aan.
Wanneer op zekere dag haar baas meedeelt dat ze de aankomende zeven dagen vrij moet nemen en dat het uitvaartcentrum verhuurd is kan Maud de verleiding niet weerstaan om toch de overleden personen te verwelkomen. Dan stuit zij op een gruwelijke vondst en wordt ze meegezogen in het (op het eerste oog verboden) onderzoek rondom een aantal vermoorde vrouwen.
Naast de verhaallijn over de gepleegde moorden loopt ook een dating verhaallijn. Omdat Maud nu zeven dagen vrij is, slaat ze ook weer aan het daten. De verhaallijn rondom het daten in combinatie met de moorden zorgen voor een enorme cliffhanger aan het eind van het verhaal.
‘De laatste zeven’ is geschreven vanuit het perspectief van Maud. Naast Maud spelen haar ex Derek en zoon Mees een rol in dit verhaal. Om goed te snappen wat hun rol is, is het fijn om de andere boeken gelezen te hebben maar het is niet persé nodig omdat De Vries deze informatie goed in dit boek verwerkt. Deze personages worden in dit boek niet echt uitgediept.
Haar dates krijgen goed gestalte in dit boek. Je voelt dat er iets niet klopt en pas aan het eind vallen alle stukjes in elkaar.
Pieter, de rechercheur vertrouwt Maud blindelings en dit is wederzijds. Pieter komt over als een fijn en betrouwbaar persoon.
Het verhaal leest als een trein, ik heb het in twee avonden uitgelezen. Annerieke de Vries laat je door haar vlotte en beeldende schrijfstijl op het puntje van je stoel zitten.
Het verhaal wordt rustig opgebouwd en verandert over de helft van het verhaal in een snelkookpan aan spanning met een enorme cliffhanger op het eind.
Voor mij een eerste kennismaking met de boeken van de Vries maar het smaakt echt naar meer. Ik kan niet wachten op het volgende deel!
Ben je op zoek naar een psychologische thriller waarbij macht, moord en intriges niet worden geschuwd en hou je van spanning tot op de laatste letter? Dan kan ik je dit boek van harte aanraden!
Dank VrouwenThrillers en Crime Company voor het recensie exemplaar!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sacha Van Der Voorn
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
