Hoe ongelijke vriendschap het leven kleur geeft en ruïneert

Een ongekend boeiende debuutroman met een duister randje over hoe ongelijke vriendschap het leven kleur geeft en ruïneert. Hoofdpersonage Moritz is gevoelig en loyaal en totaal anders dan zijn onafscheidelijke beste vriend Raffael. De zelfverzekerde en charismatische Raf helpt Motz zijn jeugd door, maar niet zonder kleerscheuren. Zijn moeder is blij dat Moritz een vriend heeft gevonden in het eenzame bergdorp waar ze wonen, maar vertrouwt Raf niet. Onderliggend thema in deze roman is dan ook het nurture-nature vraagstuk: kan een kind van zichzelf gemeen zijn? Of heeft zijn omgeving hem zo gevormd? Het is knap hoe Fallwickl het oordeel van de lezer over Raf eindeloos in het midden weet te laten. Haar schrijfstijl is vlot en beeldend, met constant een onderhuidse dreiging waardoor je het boek moeilijk weg kunt leggen.
Dankzij de wisselingen in tijd en perspectief krijgt de lezer een goed beeld van de gevoelens en gedachten van de personages, worden er veel antwoorden gegeven, maar evenveel nieuwe vragen opgeroepen. Uiteindelijk vallen de puzzelstukjes in elkaar in een explosieve ontknoping.
Kortom, een boeiend verhaal vol contrasten waarin goed en kwaad een magische aantrekkingskracht op elkaar hebben. En hoe vrienden zich onzichtbaar kunnen ontpoppen tot je grootste vijanden.