Herkenbare Haagmans!

Een nieuw feelgood verhaal van Tamara Haagmans, daar mag je me zeker voor wakker maken. Oké, misschien niet midden in de nacht, maar zo rond een uur of 8 in de ochtend, is dat prima. Het is weer een omslag zoals we die gewend zijn van de boeken van Tamara die zijn uitgegeven door LS Amsterdam. Schilderachtig, maar beeldig.
Het verhaal zelf zit weer vol bekende Tamara humor. Persoonlijk vind ik het niet het beste verhaal van Tamara, maar zeker meer dan vermakelijk. Ik vloog dan ook weer door het boek heen met karakters die herkenbaar zijn.
Holly kan dan wel eens naïef overkomen. Ik zat dan ook meermaals, nog net niet hardop, schreeuwend naar het boek te mopperen op Holly.
Milan klinkt als een goede kerel, maar op de een of andere manier voelde ik geen connectie met dit geschreven karakter.
Victor moet haast wel gebaseerd zijn op barman Vic, toch? Ik zag in ieder geval dat knap stukje kunstwerk voor me, terwijl ik genoot van het verhaal.

Het boek verloopt vlot, met de luchtigheid die voortkomt vanuit de humor van Tamara.
Uiteraard mogen de aardbeien niet ontbreken, waar ik nu uiteraard weer zin in heb, en ben ik benieuwd welke scènes voort zijn gekomen uit de real-life situaties waar Haagmans zich in heeft bevonden.
Een realistisch verhaal met herkenbare factoren. Een must-read voor deze zomer!