Grijpt je bij de kladden

Al snel zat ik in het verhaal van Zoey. Het is een pittig onderwerp voor een boek en daardoor ook gewaagd. De zware emoties waar Zoey mee te maken krijgt vind ik dat ook zeker op zijn plek. Het is dan ook geen boek waar je een goed gevoel van krijgt. Dat is een waarschuwing die ik wil meegeven aan iedereen die dit boek wilt lezen.
Het verhaal is wat verwarrend in de vorm van tijdlijn als Zoey de overbuurvrouw Vivian ontmoet. Zij zijn ineens beste vriendinnen. Dit was even een sprongetje die gemaakt werd.
Vervolgens lijkt de tijd weer langzaam, bijna per dag te gaan. Het fluctueren van de tijdlijn heb ik wat moeite mee gehad.
Het boek heeft een goede spanningsboog, ondanks dat het verhaal op enkele plekken in een stroomversnelling raakt en op andere erg traag. Tevens zijn de personages goed uitgediept en zijn de emoties te voelen als lezer.