Einde van een mooie reeks

Het 5e en laatste deel van een serie die ik heel graag las.
In dit deel worden de personages wat meer uitgesponnen. De kinderen komen hier wat minder aan de beurt, maar aan Gwens vriendin Kezia wordt weer wat meer aandacht geschonken. Zij is in de vorige boeken toch steeds wat minder in the picture gekomen.
Het hele verhaal zit weer goed in elkaar, wordt op een spannende manier verteld. Ook de verwijzingen naar de vorige boeken maken dat het ook op zichzelf te lezen is. Natuurlijk is het het best om heel de serie te lezen, je zal het je ook niet beklagen. De verwijzingen zijn ook goed gedoseerd, niet teveel, maar wel duidelijk. Wat ook fijn is, want boek 1 (hoewel dat echt wel blijven hangen is in mijn geheugen) las ik toch al enkele jaren geleden.
Na wat Gwen meemaakte met haar seriemoordenaar- ex-man Melvin heeft ze zich weer gesetteld met haar vriend Sam en haar 2 puberende kinderen. Maar alles lijkt opnieuw te beginnen. Ze werkt nu als privé-detectieve en helpt haar vriendin Kezia met het zoeken naar een vrouw waarvan de kinderen in een meer zijn teruggevonden. Maar dat is niet alles natuurlijk.
Hoewel Melvin ondertussen dood is blijft hij haar bestoken met ellende. De opgerichte steungroep van de nabestaanden van zijn slachtoffers geloven nog steeds niet dat zij niet op de hoogte was van Melvins praktijken, ondanks het feit dat ze van alles is vrijgesproken.
Het is mooi om te zien hoe Gwen als een leeuwin vecht voor haar gezin en ondanks alle ellende en tegenslagen toch sterk blijft en nooit opgeeft. Een fijne levensles voor mindere dagen – Het kan altijd erger, je zal maar een seriemoordenaar als man hebben gehad...

De liefde tussen Sam, Gwen en de kinderen is zo mooi en oprecht. Fijne afwisseling tussen de spannende momenten door.
Het voelt een beetje als afscheid van een vriend en hoop dat Gwen, Sam en de kinderen eindelijk een rustig en liefdevol leven kunnen leven.