Dat einde... wow

Ik mocht dit boek lezen voor een leesclub van Thrillzone, waarvoor dank.

In het verleden las ik de reeks met Jennifer Brugman al en vond die zo goed, dus ik keek erg uit naar een volgend boek van Angelique.
Wat een pareltje is dit boek.
Ik hou sowieso van psychologische thrillers en als ze dan geschreven zijn in verschillende tijdzones en / of verschillende perspectieven hebben ze helemaal een puntje voor.

Dit verhaal wordt bekeken uit het standpunt van Emma, die problemen heeft met maar moeder en op de koop toe gepest wordt op school. Mooi om te zien hoe ze stand houdt en opgroeit tot een onafhankelijke vrouw. In het verleden is iets verschrikkelijk gebeurd en de vriendengroep van Emma samen beslist van dit gebeuren te verzwijgen en er nooit meer over te praten.
Tot Emma een overlijdensbericht ziet van Sara, haar toemalige beste vriendin, waar ze na school geen contact meer mee had.
Zo komt het verleden weer boven en moet ze contact opnemen met alle andere betrokkenen, met alle gevolgen vandien.

Het verhaal springt heen en weer tussen 1995 ên 2019. Zo kom je te weten wat er toen gebeurde en vooral de aanloop ernaartoe en wat de volwassen Emma doet en meemaakt.
Het plot is heel verrassend, ik had de hele tijd het idee van wat er precies gebeurde in 1995, maar ik was zo verkeerd en zag het einde echt niet aankomen. Wauw! Knap gedaan Angelique!