Geen rechten en maar 100 woorden

Wat zou je zeggen als je maar 100 woorden per dag mag gebruiken?

In het nieuwe Amerika hebben vrouwen geen rechten meer. Ze mogen niet meer werken, ze mogen hun eigen boeken niet meer lezen, ze kunnen niet over hun eigen geld beschikken en ze hebben geen reisdocumenten. Jonge meisjes leren op school vooral hoe ze een goede huisvrouw kunnen zijn.

Daarnaast mogen vrouwen maar 100 woorden per dag gebruiken. Spreek je meer dan 100 woorden, dan krijg je een stroomstoot van jouw woordenteller. Hoe meer je spreekt, hoe pijnlijker de stroomstoot wordt. Iedere vrouw die zich niet aan de regels houdt, wordt gestraft. Ze worden afgevoerd en nooit meer teruggezien. In het nieuwe Amerika hebben de mannen het voor het zeggen.

“Het getal honderd blikkert op mijn woordenteller. Ik kijk naar Patrick in een stilzwijgende smeekbede, want als ik nu iets zeg en mijn teller naar honderdéén springt, krijgt Sonia via mij ook een schok.” Christina Dalcher

Ook Jean McClellan is genoodzaakt om op deze manier te leven. Tot het moment, dat er een aantal mannen van de overheid voor haar deur staat. Jean was voorheen dr. Jean McClellan, een wetenschapper. Ze hebben haar, en haar onderzoek, nodig en ze komen met een mooi aanbod. Kan, en wil, Jean doen wat er van haar wordt verlangd?

De thriller Vox van Christina Dalcher is niet alleen origineel, het schetst ook een beangstigend beeld van een land waar manipulatie hoogtij viert.

Christina Dalcher vertelt over een Amerika, dat in alle opzichten vrouwonvriendelijk is geworden. Het lijkt net alsof je jaren terug in de tijd bent gereisd, naar een tijd dat vrouwen veel minder rechten hadden, en dat daar nog een schepje bovenop is gedaan. Voeg dan ook nog de restrictie van de 100 woorden per dag toe, en je hebt alle ingrediënten voor een origineel en onheilspellend verhaal.

Door de research van Jean, doet het verhaal soms een beetje wetenschappelijk aan. Als lezer moet je echt bij de les blijven.

De personages zijn menselijk en gelaagd. Ze hebben lief, maken fouten, doen hun best en zijn geenszins perfect. Jean is niet de ideale huisvrouw en haar gezin kent problemen. Ze doet dingen waar je het misschien niet mee eens bent, maar die je wel begrijpt. Dit alles maakt dat het verhaal boeiend blijft, en echt tot leven komt.

Tijdens het lezen heb ik me regelmatig afgevraagd, hoe het zou zijn als je maar 100 woorden per dag mag gebruiken. Wat zou je dan zeggen? Zou je het bewaren voor belangrijke zaken? Zou je wachten met praten, tot je zeker weet dat het de moeite waard is? Of zou je uit pure frustratie, de woorden er willekeurig uitgooien?

Vox van Christina Dalcher laat zien, wat extreme regels kunnen doen met een samenleving en het gezinsleven. Ik weet eigenlijk niet wat ik enger vond, de mannen die die regels maken, of de mensen die ze blindelings (op)volgen. Vox krijgt 4 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com