Memorabel

Grady Hendrix is een Amerikaanse schrijver die horror en humor op een unieke manier weet te combineren. Zijn boeken zijn vaak een mix van nostalgie, maatschappijkritiek en bloederige spanning. Hij heeft een zwak voor het absurde en weet dat perfect te verweven met herkenbare situaties. Denk: jaren ’80 esthetiek, popcultuurverwijzingen en personages die je zou kunnen tegenkomen op een buurtbarbecue.

Patricia Campbell is een moeder in een rustige buitenwijk in South Carolina in de jaren ’90. Haar leven is een aaneenschakeling van huishoudelijke taken, een afstandelijke echtgenoot en een boekclub die stiekem meer draait om wijn dan literatuur. Maar dan komt James Harris in de buurt wonen — charmant, mysterieus, en... niet helemaal menselijk. Terwijl Patricia langzaam ontdekt dat hij misschien wel een vampier is, moet ze haar eigen angsten en de passieve agressie van haar omgeving trotseren. Het verhaal is geen standaard vampierthriller: het is een mix van huiselijke horror, frustratie over genderrollen, en een flinke dosis girl power. De spanning bouwt zich traag op, maar wanneer het losbarst, is het intens en soms ronduit smerig.

Hendrix schrijft met flair en een vleugje sarcasme. Zijn stijl is levendig, soms wat over-the-top, maar daardoor juist vermakelijk. De dialogen zijn pittig en de sfeer is heerlijk zuidelijk: je ruikt bijna de jasmijn en voelt de klamme hitte. Patricia is een complex hoofdpersonage: niet perfect, soms naïef, maar ontzettend menselijk. De andere vrouwen in de boekclub zijn kleurrijk en zorgen voor komische en ontroerende momenten.
De maatschappelijke thema’s (zoals racisme en seksisme) worden aangestipt, maar niet altijd even subtiel verwerkt. Desondanks een origineel verhaal dat mij erg heeft vermaakt.

Een bloederige cocktail van huisvrouwen, horror en humor. Soms rommelig, maar absoluut memorabel.