een perfect evenwicht tussen tragedie, tederheid en humor.

‘Dorst’ is een prachtig, triest, grappig en enerverend boek. Met korte, rake zinnen worden de dialogen levensechte gesprekken. De moeizame relaties worden door deze schrijfstijl zo tastbaar dat ik tijdens het lezen zat te schuifelen van ongemak. De personages worden op sublieme manier getypeerd (“ Hij wil de bami met garnalen maar dan met tong en een andere saus”). Iets na het midden zakt het verhaal even in en gaat de geloofwaardigheid wankelen, maar het boek eindigt even sterk als het begint.
Conclusie: een roman met een heerlijk ritme, verrassende personages en een perfect evenwicht tussen tragedie, tederheid en humor.