Game of thrones voor YA

Vorig jaar in Maart publiceerde ik mijn Engelstalige review voor The Cruel Prince, het eerste boek in deze trilogie. Het boek was toen echt een hele hype en was niet weg te denken in boekenfora en booktube. Je kan natuurlijk mijn review gaan lezen, maar ik kan ook kort samenvatten wat ik toen schreef in mijn review.

“Ik bleef maar denken, ok dit is niet slecht, maar waar blijft die geweldige verhaallijn nu? En toen tegen het einde van het boek aan werd ik opeens van mijn sokken geblazen. De laatste 80 pagina’s wisten me echt bij mijn nekvel te grijpen en ik werd hopeloos verliefd op the Cruel Prince. Jammer genoeg kwam dat te laat en kan ik dus geen vijf sterren toekennen.”

En nu zijn we hier aanbeland. Ik heb net het tweede deel in de reeks uit en ik kan amper geloven dat ik nu 8 lange maanden zal moeten wachten op het laatste deel in de reeks. Ik kan gewoon moeilijk beschrijven hoe geweldig goed ik The Wicked King wel niet vond.

The Wicked King is een boek dat gevuld is met alles waar ik helemaal verliefd op werd in The Cruel Prince. Daarnaast zijn al mijn klachten weg gefilterd en blijft er dus enkel een ijzersterk verhaal met een fantastische vrouwelijk hoofdpersonage over. Mensen die mijn reviews al een tijdje volgen, weten dat ik helemaal gek ben op sterke vrouwelijke personages. En Jude heeft zich echt wel opgewerkt in mijn lijstje favoriete personages.

The Wicked King is een boek vol onverwachte wendingen en twists. Ik lees ontzettend veel fantasy verhalen en dan durven verhalen wel al eens voorspelbaar te worden. Maar dit waren 366 pagina’s weer ik echt geen enkele actie op voorhand had kunnen voorspelen. Het spel is in volle actie en er is erg veel te verliezen. In dit tweede deel is de lichamelijke actie misschien wat minder aanwezig, maar het politieke steekspel achter de schermen is van een erg hoog niveau. De plotwendingen regen zich echt aan elkaar.

En dan is er natuurlijk nog de ontluikende romance in dit verhaal. In de The Cruel Prince zag je het natuurlijk al een beetje aankomen, maar hier wordt er verder ingegaan op deze prille liefde. En wat een perfecte verhaallijn! Een angstige, broeierige aantrekkingskracht, die me echt doet verlangen naar meer. Je wordt als lezer telkens geplaagd met kleine stukjes en als een ware verslaafde verlang je dan naar meer. De romance is gedurende het hele verhaal nooit de hoofdfocus en net daarom blijft het zo briljant. Het wordt altijd overschaduwd door verraad, kidnappings, politieke intriges, bedreigen door andere hoven….

Zoals ik daarnet als zei is Jude heel snel een van mijn favoriete vrouwelijke personages geworden. Ze vecht echt voor de zaken waarin ze gelooft. Ze is geen goed personage, maar heeft ook donkere kantjes. Je volgt haar beslissingen echter en je voelt echt met haar mee. Jude heeft een grote transformatie ondergaan in de twee boeken en ik kan niet wachten om te zien waar Queen of Nothing haar gaat brengen.

En dan moet ik ook gewoon bekennen dat ik een beetje verliefd ben op Cardan. Ja, hij is een duister, slecht personage. Maar ik hou van alle laagjes van zijn persoonlijkheid. Hij is uitermate slim en doortrapt. De dynamiek tussen hem en Jude is prachtig om te zien. Voornamelijk omdat ze allebei machtige personen zijn, die op gelijke voet van elkaar staan. Geen ondergeschikte partij in hun strijd.

Ik sloeg de laatste pagina met enige frustratie dicht… nog 8 maanden wachten…