Nieuwe ontdekking

Ik durf wel eens uit mijn comfortzone treden en eens iets anders lezen dan mijn favorieten. Toegegeven: ook omdat die af en toe 'op' zijn en er geen titels meer aan mijn lijstje zijn toe te voegen van Mankell, Dahl of Deflo, om er maar een paar te noemen.
Zo kwam ik al snuisterend bij 'Verast' uit, en dat heeft me - sorry voor de woordspeling die ook hier al zo vaak is gemaakt - zeer bijzonder verrast.
Ik hou van het duistere repertoire, en dat heeft Verast nét in de juiste mate. Het is op dat vlak zeker geen Mankell maar de duistere geheime van de hoofdfiguur commissaris Cools doen daar zeker aan denken. Ook het cynisme dat met vlagen over de bladzijden giert doen me aan bijvoorbeeld Wallander denken. In elk geval is diens engagement vergelijkbaar, want ook Cools heeft een heel eigen kijk op de maatschappij en laat dat duidelijk blijken.
Ook zit er in het boek precies voldoende humor zonder het melig te laten worden. De onliners zijn origineel en door de goedgeschreven dialogen is het af en toe zelfs méér dan een glimlachje en moest ik op de trein zelfs een keer luidop grinniken. Een kunst die maar weinig auteurs van spannende boeken beheersen.
En dan de spanning zelf. De spanningsopbouw in 'Verast' is perfect; het verhaal grijpt je meteen, vooral door de ijzingwekkende scène in de cinema in het begin. Naar het einde toe is het echt nagelbijten en wil je als lezer alles doen om de hoofdfiguur te helpen. Je zou zelfs willen roepen: 'kijk uit, achter je!' Zo'n boek is het zeker wel.
Er had van mij nog een extra plotlijn in gemogen, zodat het geheel nóg wat ondoorzichtiger was geweest, maar dat is vast een kwaliteit die deze thrillerdebutant nog kan aanscherpen. Ik hou ervan om te worden meegenomen in het onderzoek, en daar had ik als ervaren thrillerlezeres wat vroeg mee gedaan. Mijn vriend had echter tot op het laatst geen idee wie de slechterik was en dus is dat wellicht iets dat alleen voor mij geldt, omdat ik zoveel whodunnits lees. Maar dan nog bleef het ook voor mij een erg spannend boek, waarin Luijten erin slaagt om steeds weer opnieuw die voor een thriller onontbeerlijke twijfel in de plot te brengen.
Een zeer geslaagd thrillerdebuut van deze mij tot nu onbekende schrijver. Ik hoop dat hij meer gaat doen in dit genre en ga hem zeker proberen volgen.