Lezersrecensie
Intens en krachtig
Jasmijn staat vol in het leven als er bij haar borstkanker wordt geconstateerd. Gelukkig heeft ze haar vrienden waarmee ze lief en leed kan delen en die altijd tijd maken voor een wijntje, theetje en een taartje. Na een borstamputatie en chemo pakt Jasmijn langzaam haar leven weer op en is er zelfs reden voor een feestje als ze haar grote liefde Ralf leert kennen. Maar dan krijgt ze weer pijn en zijn alle redenen voor feestjes verdwenen, ze heeft opnieuw kanker en zal het dit keer niet redden.
“Ze glimlacht.’Papa, wil je mij iets beloven?’ ‘Ja. Wat wil je dat ik jou beloof?’ ‘Hou me vast zoals ik was.’ Haar stem trilt en haar ogen vullen zich opnieuw met tranen, ze heeft zich met moeite omgedraaid en de handen van haar vader vastgepakt. ‘Ik zal je nooit loslaten, mijn kind.’ Hij veegt de tranen uit zijn gezicht.”- Gaby Rasters
Dit prachtige, intense boek van Gaby Rasters is helaas gebaseerd op het leven van haar in 2018 overleden vriendin Margriet. De meeste namen die gebruikt worden in dit boek, zijn de echte namen van vrienden en familie van Margriet en ook de appjes, blogartikelen en sms’jes zijn origineel. Dit maakt het boek nog zoveel moeilijker maar ook mooier om te lezen. Het is mooi om te zien hoeveel de vrienden en familie meeleefden met Jasmijn op het moment dat ze ziek werd, maar ook toen het beter ging maar Jasmijn nog steeds veel pijn en problemen van de kanker en chemo ondervond. Dat je weet dat deze personen in het echt elke dag weer zo liefdevol en dapper voor hun lieve vriendin klaarstonden, laat je hart echt gloeien.
“Tijdens de autorit flitst Barcelona aan Jasmijns ogen voorbij. Ze staart naar buiten en voelt hoe Ralf haar hand vastpakt. Wanneer ze het hotel weer binnenstappen draait Jasmijn zich naar hem toe. ‘Morgenavond gaan we jazz luisteren, Ralf. Ik wil jouw wereld leren kennen!’ Ralf lacht. ‘De toon in je stem zegt me dat niemand je hierin tegen zal houden.’ Jasmijn knikt. ‘Ik stel voortaan doelen, Ralf. En dit is wat ik wil.’ ‘Doelen zijn er om bij te stellen. Ik stel voor dat je vooral je grenzen bewaakt.’ ‘Daar kan ik nog wel wat hulp bij gebruiken.’”
De bijzondere liefde tussen Ralf en Jasmijn is zo prachtig beschreven door Gaby en je leeft mee met elk moment dat ze samen beleven. Dit boek zit boordevol vriendschap, liefde en geluksmomenten.Je hart stroomt over van liefde voor een vrouw die velen van ons niet kennen en helaas nooit meer zullen leren kennen. Maar velen kennen wel iemand in een soortgelijke situatie. 1 op de 7 vrouwen krijgt namelijk borstkanker, en helaas is er haast geen enkel persoon meer die niet iemand kent die kanker heeft gehad. Dat alles maakt dit boek zoveel ingrijpender.
Gaby heeft een prachtig eerbetoon geschreven, wat er niet alleen voor zorgt dat iedereen Margriet leert kennen en in zijn hart sluit, maar ook dat ondanks de pijn, het verdriet, de moeilijke momenten en in dit geval helaas zelfs de dood dat niet het enige is wat Margriet heeft meegemaakt. Ze leefde op de momenten dat ze kon en ze genoot van de dingen die ze nog mocht meemaken. Ze had pijn, ze had verschrikkelijk moeilijke momenten, maar ze bleef tot op het laatst liefde geven. Dus ondanks dat je tranen zult laten vloeien, zal Jasmijn/Margriet, haar liefde, doorzettingsvermogen en vrolijke karakter datgene zijn wat je bij zal blijven.
Gaby Rasters ‘won’ middels crowdfunding haar eerste boekcontract en haar debuut Herkenning werd lovend ontvangen. In 2018 schreef ze Nooit meer bang waar de recente aanslag op Brussels Airport in voorkwam, met dit bijzondere boek won ze meerdere prijzen.
Hou me vast zoals ik was is een eerbetoon aan haar overleden vriendin Margriet, die zelf nog een gedeelte van het boek heeft kunnen meekrijgen. Samen met haar en Margriet haar beste vriendin kozen ze de naam Jasmijn voor haar karakter in het boek. Omdat Margriet een groot fan van PSV was, werd de boekpresentatie in de businessclub De Lounge in het PSV-stadion gehouden. Van elk verkocht boek gaat een gedeelte naar het goede doel ‘De Troostkoffer’ voor kinderen waarvan een van de ouders kanker heeft.
(deze recensie verscheen eerder op in de boekenkast)
“Ze glimlacht.’Papa, wil je mij iets beloven?’ ‘Ja. Wat wil je dat ik jou beloof?’ ‘Hou me vast zoals ik was.’ Haar stem trilt en haar ogen vullen zich opnieuw met tranen, ze heeft zich met moeite omgedraaid en de handen van haar vader vastgepakt. ‘Ik zal je nooit loslaten, mijn kind.’ Hij veegt de tranen uit zijn gezicht.”- Gaby Rasters
Dit prachtige, intense boek van Gaby Rasters is helaas gebaseerd op het leven van haar in 2018 overleden vriendin Margriet. De meeste namen die gebruikt worden in dit boek, zijn de echte namen van vrienden en familie van Margriet en ook de appjes, blogartikelen en sms’jes zijn origineel. Dit maakt het boek nog zoveel moeilijker maar ook mooier om te lezen. Het is mooi om te zien hoeveel de vrienden en familie meeleefden met Jasmijn op het moment dat ze ziek werd, maar ook toen het beter ging maar Jasmijn nog steeds veel pijn en problemen van de kanker en chemo ondervond. Dat je weet dat deze personen in het echt elke dag weer zo liefdevol en dapper voor hun lieve vriendin klaarstonden, laat je hart echt gloeien.
“Tijdens de autorit flitst Barcelona aan Jasmijns ogen voorbij. Ze staart naar buiten en voelt hoe Ralf haar hand vastpakt. Wanneer ze het hotel weer binnenstappen draait Jasmijn zich naar hem toe. ‘Morgenavond gaan we jazz luisteren, Ralf. Ik wil jouw wereld leren kennen!’ Ralf lacht. ‘De toon in je stem zegt me dat niemand je hierin tegen zal houden.’ Jasmijn knikt. ‘Ik stel voortaan doelen, Ralf. En dit is wat ik wil.’ ‘Doelen zijn er om bij te stellen. Ik stel voor dat je vooral je grenzen bewaakt.’ ‘Daar kan ik nog wel wat hulp bij gebruiken.’”
De bijzondere liefde tussen Ralf en Jasmijn is zo prachtig beschreven door Gaby en je leeft mee met elk moment dat ze samen beleven. Dit boek zit boordevol vriendschap, liefde en geluksmomenten.Je hart stroomt over van liefde voor een vrouw die velen van ons niet kennen en helaas nooit meer zullen leren kennen. Maar velen kennen wel iemand in een soortgelijke situatie. 1 op de 7 vrouwen krijgt namelijk borstkanker, en helaas is er haast geen enkel persoon meer die niet iemand kent die kanker heeft gehad. Dat alles maakt dit boek zoveel ingrijpender.
Gaby heeft een prachtig eerbetoon geschreven, wat er niet alleen voor zorgt dat iedereen Margriet leert kennen en in zijn hart sluit, maar ook dat ondanks de pijn, het verdriet, de moeilijke momenten en in dit geval helaas zelfs de dood dat niet het enige is wat Margriet heeft meegemaakt. Ze leefde op de momenten dat ze kon en ze genoot van de dingen die ze nog mocht meemaken. Ze had pijn, ze had verschrikkelijk moeilijke momenten, maar ze bleef tot op het laatst liefde geven. Dus ondanks dat je tranen zult laten vloeien, zal Jasmijn/Margriet, haar liefde, doorzettingsvermogen en vrolijke karakter datgene zijn wat je bij zal blijven.
Gaby Rasters ‘won’ middels crowdfunding haar eerste boekcontract en haar debuut Herkenning werd lovend ontvangen. In 2018 schreef ze Nooit meer bang waar de recente aanslag op Brussels Airport in voorkwam, met dit bijzondere boek won ze meerdere prijzen.
Hou me vast zoals ik was is een eerbetoon aan haar overleden vriendin Margriet, die zelf nog een gedeelte van het boek heeft kunnen meekrijgen. Samen met haar en Margriet haar beste vriendin kozen ze de naam Jasmijn voor haar karakter in het boek. Omdat Margriet een groot fan van PSV was, werd de boekpresentatie in de businessclub De Lounge in het PSV-stadion gehouden. Van elk verkocht boek gaat een gedeelte naar het goede doel ‘De Troostkoffer’ voor kinderen waarvan een van de ouders kanker heeft.
(deze recensie verscheen eerder op in de boekenkast)
1
2
Reageer op deze recensie
