Lezersrecensie
Als je niet welkom bent ...
Helen Fields - De laatste die sterft
Het gezin Clark is net verhuisd naar het afgelegen Isle of Mull, een eiland voor de kust van Schotland. Dan raakt de zeventienjarige Adriana vermist. Haar ouders zijn radeloos – de lokale bevolking, inclusief de politie, ziet hen als indringers – en ze wenden zich tot privédetective Sadie Levesque om hun dochter te vinden.
Wanneer Sadie het lichaam van Adriana in een grot vindt, met een kroon van zeewier, beseft ze dat de zaak veel groter is dan ze in eerste instantie dacht. Want wat als Adriana niet het laatste slachtoffer is?
De nieuwe stand alone van Helen Fields, de schrijfster die we kennen van de Callanach en sinds kort ook van de Connie Woolwine reeks. Helen Fields geeft graag gestalte aan powervrouwen die met een portie koppigheid en een onbevreesd karakter het gevaar opzoeken. Dit is niet anders in "De laatste die sterft".
Dit boek onderscheidt zich van de rest door de toevoeging van de mystieke geschiedenis van Schotland. De moorden vinden plaats in een kleine gesloten gemeenschap waar steencirkels, mythes, occulte krachten en samenkomsten middenin het donkere bos helemaal niet tot het verleden behoren.
De komst van de jonge Amerikaanse Adriana heeft een grote impact op het saaie leven van de Schotse tieners. Iedereen wil met haar gezien worden en de gemoederen raken al snel verhit. Zeker als ze vermist raakt en haar ouders de privé detective Sadie Levesque inhuren.
Helen Fields heeft het personage Sadie heel mooi uitgewerkt, de koppigheid, de neiging om zich steeds in nesten te werken en alle goede bedoelingen naast zich neer te leggen maar met een goede speurneus ...een herkenbaar attitude lijkt me.
De mythes & legenden, de vooroorlogse ingesteldheid van de pastoor en het wantrouwen van de inwoners schrikt Sadie niet af om overal vragen te lopen stellen en rond te snuffelen op een eiland die geen indringers duldt. Als ook de politie zich niet echt lijkt te haasten met een objectief onderzoek staat ze er alleen voor.
Ik ben het niet gewoon om boeken in de ik-vorm te lezen maar de laatste hoofdstukken vond ik echt heel sterk. Het voelde heel persoonlijk en krachtig... Datgene wat je dacht maar niet werd verteld las je toch door de ogen van Het Eiland, dit gaf voor mij zeker extra diepte aan het boek. De cover volgt de typische look die we gewoon zijn maar vond ik niet aansluiten bij het verhaal. De Engelse cover is een betere match.
Schotland is een prachtig mysterieus land dat ze heel waarheidsgetrouw heeft geschetst dus daar valt nog veel inspiratie op te doen voor nog heel wat boeken. Maar ik blijf vooral benieuwd naar Luc & Ava.
Bedankt voor het recensie exemplaar @vbkbelgie
Het gezin Clark is net verhuisd naar het afgelegen Isle of Mull, een eiland voor de kust van Schotland. Dan raakt de zeventienjarige Adriana vermist. Haar ouders zijn radeloos – de lokale bevolking, inclusief de politie, ziet hen als indringers – en ze wenden zich tot privédetective Sadie Levesque om hun dochter te vinden.
Wanneer Sadie het lichaam van Adriana in een grot vindt, met een kroon van zeewier, beseft ze dat de zaak veel groter is dan ze in eerste instantie dacht. Want wat als Adriana niet het laatste slachtoffer is?
De nieuwe stand alone van Helen Fields, de schrijfster die we kennen van de Callanach en sinds kort ook van de Connie Woolwine reeks. Helen Fields geeft graag gestalte aan powervrouwen die met een portie koppigheid en een onbevreesd karakter het gevaar opzoeken. Dit is niet anders in "De laatste die sterft".
Dit boek onderscheidt zich van de rest door de toevoeging van de mystieke geschiedenis van Schotland. De moorden vinden plaats in een kleine gesloten gemeenschap waar steencirkels, mythes, occulte krachten en samenkomsten middenin het donkere bos helemaal niet tot het verleden behoren.
De komst van de jonge Amerikaanse Adriana heeft een grote impact op het saaie leven van de Schotse tieners. Iedereen wil met haar gezien worden en de gemoederen raken al snel verhit. Zeker als ze vermist raakt en haar ouders de privé detective Sadie Levesque inhuren.
Helen Fields heeft het personage Sadie heel mooi uitgewerkt, de koppigheid, de neiging om zich steeds in nesten te werken en alle goede bedoelingen naast zich neer te leggen maar met een goede speurneus ...een herkenbaar attitude lijkt me.
De mythes & legenden, de vooroorlogse ingesteldheid van de pastoor en het wantrouwen van de inwoners schrikt Sadie niet af om overal vragen te lopen stellen en rond te snuffelen op een eiland die geen indringers duldt. Als ook de politie zich niet echt lijkt te haasten met een objectief onderzoek staat ze er alleen voor.
Ik ben het niet gewoon om boeken in de ik-vorm te lezen maar de laatste hoofdstukken vond ik echt heel sterk. Het voelde heel persoonlijk en krachtig... Datgene wat je dacht maar niet werd verteld las je toch door de ogen van Het Eiland, dit gaf voor mij zeker extra diepte aan het boek. De cover volgt de typische look die we gewoon zijn maar vond ik niet aansluiten bij het verhaal. De Engelse cover is een betere match.
Schotland is een prachtig mysterieus land dat ze heel waarheidsgetrouw heeft geschetst dus daar valt nog veel inspiratie op te doen voor nog heel wat boeken. Maar ik blijf vooral benieuwd naar Luc & Ava.
Bedankt voor het recensie exemplaar @vbkbelgie
1
Reageer op deze recensie
