Een simpel bedenkseltje

Dit boekske is alweer gene meevaller zulle. Verhulst bedrijft een soort humor die voor het grootste deel bestaat uit overdrijving en gebruik van plechtige woorden in banale situaties. Dat gaat vervelen. Ook wil hij erg graag tonen hoe goed hij is in het formuleren van volzinnen en al, zijn personages krijgen die stijl in hun mond gelegd. Het verhaal zelf stelt niets voor en is ongeloofwaardig, blijft oppervlakkig. Waarom fingeert de hoofdpersoon nu eigenlijk dementie? De schrijver vertelt meer dan hij toont en dat is jammer want juist als er dialoog is en er iets in het hier en nu gebeurt, wordt het interessant.

Het hele boek is een bedenkseltje, meer niet.