Levendig en leuk

Levendig en leuk, vlot geschreven verhaal over monsieur Vital die het kasteeltje van zijn oom Nonkelken erft. Hoogtepunt is de doldrieste autorit in hoofdstuk VI. Buysse weet de gemoedstoestanden van de hoofdpersoon net zo goed te beschrijven als de gebeurtenissen en de omgeving. De stijl leent zich uitstekend tot voorlezen: het kenmerk van een goed geschreven tekst. Mooie, soepele volzinnen, afgewisseld met glasheldere korte constateringen en conclusies. Schrijven is (ook) ritme!

‘Buiten was t een mooie, stille lentenacht vol wazigheid en zoete geuren.’
‘De wagen schuifelde, de phares (van de automobiel, ss) boorden hun helle lichtstralen door de donkere ruimte, wegmaaiend, als een reuze-vuurzeis, de even fel beschenen boomstammen, de klaterende heesters, de witte en rode huisjes, die als hollende en dansende speeltuigjes, met al hun blikkerlachende kleine ruitjes naar hem toegevlogen kwamen.’
‘Dat was de volle heerlijkheid en zaligheid ... en in zijn fris-herboren leven luisterde meneer Vitàl er nu ook vol ontroering naar, als naar de zoete openbaringsstemmen van zijn eigen herschapen toekomst.’