Raadselachtig

Peter Terrin houdt ervan om de lezer een puzzel voor te schotelen. Dat deed hij in Post Mortem en dat doet hij ook in dit boek. Ik ben ervan overtuigd dat die puzzels altijd oplosbaar zijn en dat Terrin niet tevreden is met een raadselachtige suggestiviteit alleen. Hij zorgt ervoor dat alles klopt en dat de oplettende lezer de puzzel kan oplossen. Recensies waarin vooral de vragen die het boek oproept worden geprezen, gaan aan dit gegeven voorbij. Maar ik moet in dit geval toegeven dat ik er ook niet uitkom.

De grote vraag is hoe de wereld en personages van deel II zich verhouden tot die van deel I. Er zijn grote overeenkomsten en subtiele verschillen. Is Patricia/Astrid uit II de enige die weet heeft van het verhaal in I of zitten anderen (David) in een soort complot en verzwijgen ze hun kennis? Het lijkt me duidelijk dat er een overgang is geweest van I naar II want Astrid/Patricia heeft weet van beide werelden en heeft in beide geleefd. Maar in I is ze duidelijk gestorven (dat zoiets in scene gezet zou zijn, lijkt mij erg onwaarschijnlijk). In II leeft ze echter voort, zij het onder een andere naam en tussen vergelijkbare personages in eenzelfde verhouding. Ik kan niks beter bedenken dan dat in II sprake is van een parallel universum waarin de zaken net iets anders gelopen zijn dan in I. Op een of andere raadselachtige manier is Astrid van het ene in het andere universum terechtgekomen en samengesmolten met haar representant in dat andere universum, Patricia.

Maar er zijn tal van problemen in het verhaal waarvoor ik geen oplossing zie. Eerst is er een opsporingsbericht voor Astrid en een paar dagen later een overlijdensadvertentie. In de tijd daartussen blijkt uit niets dat ze omkomt. Sterker nog, ook na de advertentie zien en kennen mensen (Roman) haar nog en dus is ze niet dood? Heeft David alles in scene gezet? Lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Ik zie geen oplossing.

Ook later in II zijn er nogal wat onwaarschijnlijkheden. Waarom is Astrid/Patricia niet actiever in het naspeuren van hoe ze nu echt heet? Waarom noemen haar collega’s haar niet bij haar naam als ze haar eindelijk terugzien? Astrid gaat naar het kerkhof waar haar moeder begraven ligt en gaat dan niet kijken of er ook een graf is van haarzelf? Etc

De vakantie in Portugal lijkt een cruciale rol te spelen, maar welke? Zijn ze overvallen en heeft Astrid daar in universum I iets traumatisch meegemaakt? In II loopt het goed af, is dat de reden dat ze daardoor in II een gelukkiger leven heeft?

Teveel vragen, dat is onbevredigend. Verder is deel I niet erg origineel (hoofdpersonage is in de war en probeert uit zijn leven te vluchten) en Terrin voegt niet veel nieuws toe. Het is te voorspelbaar en er zijn nogal wat scenes die niets lijken toe te voegen en de handeling alleen maar ophouden. De echte spanning komt pas in II. De relaties tussen de personages worden niet erg uitgediept. Zo is de verhouding tussen Kristien en Astrid niet erg overtuigend weergegeven, te haastig, te beknopt.

Terrins stijl is helder en zakelijk maar zonder verrassende beeldspraak al deelt hij af en toe met een rake formulering wel een klap uit.