Ruimte innemen

In de kleurenreeks van Uitgeverij Oevers verscheen dit boekje. Een verhaal is het niet echt, zeker geen roman, als ondertitel lezen we dat het een "pamflet tegen onzichtbaarheid" is. Fleur Pierets verdedigt hier met overtuiging haar ideeën - ideeën waar ik overigens volledig achter sta. Wat "beton" daarmee te maken heeft, kan je nog het best begrijpen met het kunstwerk van Bruce Nauman, dat ze bespreekt in het boekje: "Een cementen afgietsel van de zogeheten negatieve ruimte onder zijn stoel. De ruimte waar een lichaam boven zweeft, een ruimte die niemand als ruimte ervaart. We zien deze ruimte niet, maar kunnen haar wel conceptualiseren, waardoor we worden herinnerd aan het belang van het object als geheel". Plaats innemen, plaats geven. Of: hoe zichtbaar is de vrouw in onze samenleving? De auteur haalt allerlei voorbeelden uit, veel uit de kunst en literatuur. Ze reist hierbij door de tijd, zonder enige chronologie, van 1915 tot .. 2050. Het einde is een soort dystopische SF, wel knap geschreven. Alleen jammer dat het een beetje een "collage" is van artikeltjes, het werkt als een soort "plakboek"; ik mis een beetje een soort opbouw naar iets, een hechtere structuur.