In Magnis Voluisse Sat

ik houd wel van de oude taal.
O Tragedieën.
Eerste indrukken:
Ik lees het meer en meer met gekromde tenen. Het onvermijdelijke. De heren, goedbedoeld, maar hoogmoedig. Hoe kunnen ze zo blind, te vol van vertrouwen, handelen? En de lezer weet dat het al op een steeds grotere teleurstelling zal uitlopen.
Dit was voor mij niet de juiste tijd om beginnen te lezen, ik had het boek uit willen hebben voor de film uitkwam, dat is niet gelukt. (2015)

Toegevoegd mei 2017 ( toen pas uitgelezen):
'In Magnis Voluisse Sat', het is voldoende het goede gewild te hebben.

Een goed boek!: (opbouw, taal, inhoud, het lijkt zo echt Nederlands, een tijdsbeeld)
Mooi dat rond 2000 nog in deze taal, passend bij de beschreven tijd, geschreven wordt.
Ik vond het niet altijd fijn om te lezen over hoe zaken onvermijdelijk misgingen, dat goede bedoelingen strandden door gebrek aan inzicht.
Mooi uitgewerkte karakters,- De menselijke natuur - met hoop, deernis, na-ijver, streven, gekonkelefoes en ijdelheid -
Een klassieker, die doet denken aan die uit de midden twintigste eeuw.

'De torenspits glansde in een late zonnestraal, de rest van de bebouwing bleef nog onzichtbaar achter het gaas van de kale bomen.' p16
'Toen kwamen zij te Elim, en daar waren twaalf waterfonteinen en zeventig palmbomen; en zij legerden zich aldaar aan de wateren.' p22