Verstilde bevreemding

Met zeer gemengde gevoelens begon ik aan deze verhalenbundel, de reacties en recensies waren in het algemeen op zijn minst wisselend.
Maar meteen in het eerste verhaal "Drive my car" was mijn vrees voor een teleurstelling verdwenen, dit kon niet meer stuk.
De herkenbare schrijfstijl stelde meteen gerust, Hurakami kan niet anders dan onderkoeld de meest absurde zaken beschrijven alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Zo beschrijft hij in dit eerste verhaal een vrouw: "Haar oren waren groot en breed en leken op de ontvangstapparatuur voor alarmsignalen in afgelegen streken zonder tv"

Heel ontroerend vond ik : Samsa verliefd. Pracht uitgediept en deed me even denken aan Kafka's gedaanteverwisseling.
Veel van zijn bekende thema's komen in de verhalen aan bod, waarvan me de jazz muziek en de sfeer in een bar me het dierbaarst zijn, in die sfeer wil ik dit proza lezen en dan mag er ook af en gerust een kat voorbij komen.
Kortom, heerlijke uren beleefd met de verhalen en jammer dat het boek uit is!