Een psychologisch gebroken ziel

Zoey en haar man hebben het moeilijk sinds ze hun ongeboren kind verloren. Zoey is depressief en Philip wil haar verlaten.
Hij kan haar duisternis niet meer aan en maakt zijn keuzes. Zoals ze al een tijdje naast elkaar leven in plaats van met elkaar is het niet meer doenbaar.
Zoey kan dit maar moeilijk aannemen tot ze door haar nieuwe vriendin Vivian de moed kan vinden om haar eigen leven verder te zetten.
Vivian en Mac, haar nieuwe onderbuur, tonen dat ze haar leven opnieuw kan en moet opnemen. Ook Tom, de rechercheur die de zaak rond Zoey onderzoekt, lijkt effect te hebben op haar. Toch schuilt er nog steeds duisternis in haar, en die duisternis dreigt haar helemaal over te nemen.
De wereld waarin ze leeft na het verlaten van Philip blijkt niet te zijn wat ze er van maakt...



Dit verhaal druipt van de wanhoop en toont aan hoe een verschrikkelijke gebeurtenis
een geest zodanig kan breken dat deze niets anders meer kent dan duisternis. Zoals je sommige films als 'mindfuck' kan benoemen is het met dit verhaal ook zeker het geval.
Sandra weet dit op zo'n natuurlijke manier neer te zetten dat je je bijna even wanhopig begint te voelen als het hoofdpersonage.
Enerzijds hoop je gewoon echt dat haar nieuwe vrienden het goed met haar menen, anderzijds wil je haar ook uit haar lijden verlossen,
want dat ze blijft lijden, dat voel je heel het boek door. En dat einde... Ik heb al veel boeken gelezen waarvan ik het einde niet had verwacht, maar dit keer kwam het dubbel zo hard aan!
.
Wie Sandra een beetje kent en volgt op de social media kanalen weet dat zij zich steeds volledig in haar schrijfsels werpt en ook in dit boek merk je dat van begin tot einde. De duidelijk aangegeven en korte hoofdstukken maken het een vlot leesbaar boek en ook de mooie schrijfstijl van Sandra en haar geweldig goed uitgewerkte personages en details
maken dit een heerlijk boek!