Weekendje wegdromen met deze genoeglijke roman

Els werkt als administratief bediende bij een bank. Durk, een collega bij de bank, zal Els opleiden bij de incasso-afdeling. Er staat een bezoek gepland aan de kunstenaar en jonge weduwnaar Ynze Boelens, die al maanden achter staat met de hypotheek, maar niet reageert op de brieven en mails. Maandag gaat Els mee met Durk om Ynze de harde feiten onder zijn neus te leggen: ofwel binnen de drie weken betalen of hij wordt het huis uitgezet. Suyderbaai schijnt een pittoresk dorpje te zijn en Els besluit om er een weekendje op uit te trekken om er haar zinnen te verzetten en tegelijk poolshoogte te nemen. Wanneer ze Ynze ontmoet, is ze direct gecharmeerd door hem en zijn lieftallig dochtertje. De klik is wederzijds maar Els verzwijgt angstvallig de ware reden van haar bezoek uit schrik om de prille vriendschap kapot te maken. Maar helaas heeft ze niet alles zelf in de hand en gebeurt het onvermijdelijke…

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Ynze en Els. In de proloog wordt direct duidelijk hoe Ynze gebukt gaat onder het verlies van zijn vrouw. Het beeld dat geschept wordt van Ynze is heel realistisch, een teruggetrokken man die het verlies van zijn vrouw niet kan verwerken en zich volledig laat gaan. Zijn enige lichtpunt is zijn dochtertje. Els heeft van haar kant een breuk te verwerken met haar ex, die ze betrapt heeft op overspel.

We reizen mee met Els richting het pittoreske dorpje waar Ynze woont. En door de prachtige omschrijvingen van de omgeving, kun je je heel goed voorstellen hoe lieflijk en vredig het plaatsje is. De emoties van de personages worden uitgebreid toegelicht en je voelt van beiden de twijfel en hun tweestrijd om hun ware gevoelens te tonen. Natuurlijk loopt niet alles zoals het zijn moet.

“Zijn dochtertje en hij zouden dakloos worden! De impact van die gedachte deed zijn keel dichtknijpen. Hij slikte de brok in zijn keel door, waarbij zijn adamsappel traag op en neer bewoog. ‘Het is alleen zo oneerlijk dat we na het overlijden van Brecht ook afscheid moeten nemen van dit huis. Dit huis waar we met ons drietjes zo gelukkig waren, waar Trijnie is geboren en waar…’ De laatste woorden gingen verloren in het schrapen van zijn keel.”

Het verhaal leest gemakkelijk en de auteur loodst je door een aaneenschakeling van emoties, gaande van vlinders in de buik tot ware achterdocht en haatgevoelens. De grenzen worden continu verlegd maar ook overschreden. Ook de andere karakters waaronder de bankdirecteur, Els’ moeder, de majoor en Fokke de hoteleigenaar geven het verhaal meer elan en door de onderlinge confrontaties en dialogen brengen ze hen meer tot leven.
Het is een verhaal met vele ups en downs, een scala van emoties en vele obstakels die overwonnen moeten worden. Misschien wat te veel in een weekendje, maar dat mag de pret niet bederven. Ondanks dat het wel wat voorspelbaar is, maakt dit geen afbreuk aan het leesplezier. De auteur weet de gebeurtenissen en emoties heel realistisch en vol passie neer te pennen zodat je als lezer zowel Ynze als Els een warm hart toedraagt.