Een mooi en integer verhaal

‘Even aan mijn moeder vragen’ was voor mij de eerste kennismaking met de schrijfstijl van Danielle van Helden. Bryan las eerder van haar hand haar korte verhaal ‘Met een korreltje zand’ en was hier al enthousiast over.

In dit verhaal staat Iris centraal. Iris staat altijd klaar voor anderen, heeft altijd een glimlach op haar mond, maar ook heeft ze veel zorgen. Haar moeder is jongdementerend en ze wil dat haar moeder zo lang mogelijk op zichzelf kan blijven wonen, want van een verpleeghuis gruwt haar moeder. Ook zou ze wanhopig graag willen weten wie haar vader is, maar haar moeder zweeg hier altijd over. Door de dementie van haar moeder is Iris er van overtuigd dat ze nooit te weten zal komen wie haar vader is. Dan gebeurt er iets waardoor Iris beseft dat het onverantwoord is dat haar moeder nog zelfstandig woont en ze weet een plekje te regelen voor haar moeder in het verpleegtehuis.

Wat een mooi en integer verhaal. Van Helden weet deze afschuwelijke ziekte zo mooi in het verhaal te verwerken zonder dat het te zwaar wordt. Ik denk dat iedereen wel iemand kent die geconfronteerd wordt met dementie. En ik denk dat dit dan ook een verhaal is dat door iedereen gelezen moet worden. Er zit een hoop herkenning in, maar Van Helden laat je ook zeker nadenken over dingen. Wat zijn de gevolgen van de betutteling in de verpleeghuizen en is dat wel terecht. Zonder een mening op te dringen zorgt ze er voor dat je nadenkt hier over.

Maar het verhaal draait niet alleen om dementie maar uiteraard ook over de liefde en over de gevolgen die het heeft voor Iris die nooit geweten heeft wie haar biologische vader is en hoe dit je leven kan beïnvloeden.

Van Helden heeft de hoofdpersonages op zo’n geloofwaardige manier neergezet dat je het gevoel hebt dat je ze zo tegen zou kunnen komen. Loop het dichtstbijzijnde verpleeghuis in en je ziet een Iris met haar moeder zitten. Ondanks de heftige onderwerpen is het een echte feelgood die je met een glimlach op het gezicht dichtslaat. Over de heftige onderwerpen is wel op zo’n manier geschreven dat het verhaal nergens te zwaar wordt.

Het is een luchtig verhaal met heftige onderwerpen maar Van Helden weet het op zijn mooie manier op te schrijven dat je het verhaal niet aan de kant kunt leggen en het boek in één ruk uitleest. Een echte mustread.

Dit boek ontvingen wij van LS Amsterdam in ruil voor een recensie. Dit beïnvloedt onze mening niet.