Lezersrecensie
' Vlinders en violen' blijft nog lang na het lezen van de laatste bladzijde door je gedachten gaan..
LS Uitgeverij, heel erg bedankt dat ik een recensie exemplaar mocht ontvangen!
Het verhaal
Tess heeft een baan als accountant, een luxe appartement, een klein maar fijn sociaal leven en alles lijkt goed te gaan. Totdat haar vader onverwacht ziek wordt en alhoewel hun band de nodige deukjes heeft opgelopen maakt ze zich behoorlijk zorgen om hem. Ze probeert waar ze kan hem te ondersteunen maar zijn grootste wens is dat Tess tijdens zijn afwezigheid zijn volkstuin onderhoudt. Dé plek waar ze jaren geleden besloot nooit meer terug te keren, simpelweg omdat het verleden haar daar het meeste achtervolgt. Niet alleen de plek maar ook Rayan, een oude jeugdvriend van haar broer, zorgt ervoor dat ze het verleden onder ogen moet komen…
Gaat het haar lukken om alles een plekje te geven en haar leven een nieuwe kans te gunnen?
Is het een aanrader?
‘Vlinders en violen’ is het tweede, voor nu, laatste deel in de ‘Op de volkstuin’ serie en een prachtige, waardige opvolger van ‘Rozengeur en regenwater’. Je maakt kennis met een nieuw personage: Tess, de dochter van een oude bekende uit deel 1. Zij speelt de hoofdrol in dit verhaal, je ervaart meteen dat je niets gemist hebt aangezien je verder leest waar de cliffhanger stopte en je reist dan ook samen met Tess opnieuw af naar volkstuincomplex ‘De groene meander’. Wat een heerlijke groep mensen is dit toch: van brompot Sjaak met zijn heerlijke, lachwekkende verhaspelingen tot Romee waarvan we inmiddels de complete achtergrond kennen en de mysterieuze Rayan. Tess sluit zich na jaren van afwezigheid en niet geheel vrijwillig bij deze groep aan. Al snel wordt duidelijk dat een turbulent verleden haar achtervolgt, dat ze met de nodige struggles moet dealen en dat dit gevolgen heeft voor o.a. het contact met haar vader. Lange tijd weet je niet wat er destijds plaatsgevonden heeft, waardoor de drang om verder te lezen groot is. Je verslindt ieder hoofdstuk, hebt geen rust tot het plaatje compleet is en alles op zijn plek valt. Tess' grote ontwikkeling is bewonderenswaardig en houdt je tijdens het lezen continue bezig.
van Helden weet verschillende emoties aan te spreken, de ene bladzijde kun je amper je lach inhouden, de andere bladzijde slik je je tranen weg. Ze weet je te raken en gaat zware, moeilijke onderwerpen niet uit de weg maar pakt ze juist met beide handen aan. Dit doet ze geweldig waarvoor respect, het is dan ook duidelijk dat er een intensieve research aan vooraf is gegaan! De verhaallijnen zijn daarnaast zo anders dan in ‘Rozengeur en regenwater’, dit maakt de serie interessant en vernieuwend, de afzonderlijke delen zowel sterk als uniek en daarom baal ik extra hard dat er geen volgende deel op me wacht…
‘Vlinders en violen’ is een ontroerend, confronterend maar bovenal liefdevol feelgoodverhaal dat je gelezen moét hebben en dat nog lang na het lezen van de laatste bladzijde door je gedachten blijft gaan.
Het verhaal
Tess heeft een baan als accountant, een luxe appartement, een klein maar fijn sociaal leven en alles lijkt goed te gaan. Totdat haar vader onverwacht ziek wordt en alhoewel hun band de nodige deukjes heeft opgelopen maakt ze zich behoorlijk zorgen om hem. Ze probeert waar ze kan hem te ondersteunen maar zijn grootste wens is dat Tess tijdens zijn afwezigheid zijn volkstuin onderhoudt. Dé plek waar ze jaren geleden besloot nooit meer terug te keren, simpelweg omdat het verleden haar daar het meeste achtervolgt. Niet alleen de plek maar ook Rayan, een oude jeugdvriend van haar broer, zorgt ervoor dat ze het verleden onder ogen moet komen…
Gaat het haar lukken om alles een plekje te geven en haar leven een nieuwe kans te gunnen?
Is het een aanrader?
‘Vlinders en violen’ is het tweede, voor nu, laatste deel in de ‘Op de volkstuin’ serie en een prachtige, waardige opvolger van ‘Rozengeur en regenwater’. Je maakt kennis met een nieuw personage: Tess, de dochter van een oude bekende uit deel 1. Zij speelt de hoofdrol in dit verhaal, je ervaart meteen dat je niets gemist hebt aangezien je verder leest waar de cliffhanger stopte en je reist dan ook samen met Tess opnieuw af naar volkstuincomplex ‘De groene meander’. Wat een heerlijke groep mensen is dit toch: van brompot Sjaak met zijn heerlijke, lachwekkende verhaspelingen tot Romee waarvan we inmiddels de complete achtergrond kennen en de mysterieuze Rayan. Tess sluit zich na jaren van afwezigheid en niet geheel vrijwillig bij deze groep aan. Al snel wordt duidelijk dat een turbulent verleden haar achtervolgt, dat ze met de nodige struggles moet dealen en dat dit gevolgen heeft voor o.a. het contact met haar vader. Lange tijd weet je niet wat er destijds plaatsgevonden heeft, waardoor de drang om verder te lezen groot is. Je verslindt ieder hoofdstuk, hebt geen rust tot het plaatje compleet is en alles op zijn plek valt. Tess' grote ontwikkeling is bewonderenswaardig en houdt je tijdens het lezen continue bezig.
van Helden weet verschillende emoties aan te spreken, de ene bladzijde kun je amper je lach inhouden, de andere bladzijde slik je je tranen weg. Ze weet je te raken en gaat zware, moeilijke onderwerpen niet uit de weg maar pakt ze juist met beide handen aan. Dit doet ze geweldig waarvoor respect, het is dan ook duidelijk dat er een intensieve research aan vooraf is gegaan! De verhaallijnen zijn daarnaast zo anders dan in ‘Rozengeur en regenwater’, dit maakt de serie interessant en vernieuwend, de afzonderlijke delen zowel sterk als uniek en daarom baal ik extra hard dat er geen volgende deel op me wacht…
‘Vlinders en violen’ is een ontroerend, confronterend maar bovenal liefdevol feelgoodverhaal dat je gelezen moét hebben en dat nog lang na het lezen van de laatste bladzijde door je gedachten blijft gaan.
1
Reageer op deze recensie