Thriller met een zwart randje

Schotland met misty mountains en soms regenachtig en grijs weer is het decor van de thriller Perfecte Resten van Helen Fields. Deze grijze en trieste wereld komt goed tot uiting in dit boek. Het is beslist niet verhaal voor watjes want Fields schuwt gruwelijke scenes niet.
Ze weet in dit boek de aandacht goed vast te houden en het is intrigerend en fascinerend hoe ze in het hoofd van de moordenaar kruipt. Het verhaal is fijn opgebouwd en leest snel weg. Geen who-dunnit, de moordenaar is vanaf het begin bekend maar Helen Fields weet je steeds te boeien met de ontwikkelingen in deze thriller.
Er wordt een vergelijking gemaakt met de schrijfstijl van M.J. Arlidge en Bryzdna en dat kan ik mij voorstellen. Snelheid en gruwelijke details, de lezer mag oordelen.
Dit is het eerste deel van de serie die in Nederland is uitgegeven, in Engeland zijn er inmiddels al zes boeken verschenen.

Luke Callanach, half Frans en half Schots is door Interpol overgeplaatst naar Schotland vanwege een zaak waarbij hij niet vrijwillig bij betrokken is geraakt. Hij is er ingeluisd. Zijn Schotse collega’s omarmen hem niet gelijk en Luke heeft een moeilijke start. Zijn partner in crime is Ava Turner, ongecompliceerd en een fijne collega. Een recherchekoppel dat potentie heeft om te groeien.

In de thriller spelen twee verhaallijnen, ze bijten elkaar niet en vloeien prettig in elkaar over. De hoofdlijn gaat over de moordenaar die bekend is. Hij ontvoert zijn slachtoffers en laat de nabestaanden geloven dat ze omgekomen zijn. Hij gaat uiterst geraffineerd te werk en het is gewoon creepy om te lezen maar toch ook heel intrigerend.
De kleinere verhaallijn gaat over overleden baby’s die in een park gevonden worden.
In de thriller wordt de hoofdlijn verteld vanuit twee perspectieven, de ene vanuit het rechercheteam en de het andere vanuit de moordenaar.
Fields is niet de eerste auteur die voor deze opzet heeft gekozen, ze is er zeker in geslaagd om mij te overtuigen. Laat die andere delen van de serie maar komen.