Lezersrecensie
Een pen die nooit teleurstelt!
Alsof ik nooit heb bestaan is reeds de zevende thriller van de Vlaamse thrillerauteur Johnny Bollé. De auteur laat er geen gras overgroeien en na het succes van zijn psychologische thriller Wat ik niet deed, slaat de auteur dezelfde weg in.
Alsof ik nooit heb bestaan is een thriller met heel wat psychologische elementen en deze elementen zet de auteur sterk in de verf. Als lezer voel je verschillende emoties en je geraakt met momenten in tweestrijd met je oordeel, loslaten van 'zwart-wit' denken is hier een mooie boodschap van Bollé.
*Gabriel staat na een gevangenisstraf van twintig jaar aan een nieuwe start, hij staat alleen op de stoep van zijn levensweg. Hij blijft niet bij de pakken zitten en probeert er het beste van te maken, een nieuwe woonplaats, een nieuwe job en een mooie vriendschap met zijn huisbaas. Toch draagt Gabriel nog veel onverwerkte emoties met zich mee, emoties die hij moeilijk kan plaatsen. Vooral Oliva en haar gezin kan hij niet loslaten. Olivia is ook de schuld van zijn twintigjarige gevangenisstraf.
Wanneer Olivia haar jongste dochter wordt ontvoerd, denkt ze ook onmiddellijk aan een wraakactie van Gabriel. Is Gabriel de schrijver van de dreigbrief ondertekend met de naam Wolf? En welke geheimen dragen Gabriel en Olivia met zich mee?
De start is onmiddellijk veelbelovend, waar de eerste bladzijden mysterieus blijven, weet Bollé vanaf de eerste zinnen emoties van boosheid en wanhoop over te brengen. De auteur maakt in Alsof ik nooit heb bestaan gebruik van een sterke opbouw. De kort hoofdstukken lees je vanuit het perspectief van Lana, Wolf, Gabriel en Olivia, deze eindigen met een climax waardoor je het boek niet naast je neer kan leggen. Je nieuwsgierigheid wordt hier getriggerd en onbeantwoorde vragen blijven in het hoofd van de lezer rondspoken.
Het thema parentificatie en de gevolgen voor het karakter weet de auteur goed neer te zetten, waardoor de beslissingen van Gabriel realistisch aanvoelen. Alsof ik nooit heb bestaan bestaat uit vele mysterieuze stukjes die worden gelegd, toch weet Bollé de lezers aan het einde weer te verrassen. Alsof ik nooit heb bestaan is een staaltje van de beeldende schrijfervaring van de auteur, een pen die nooit teleurstelt en de lezers telkens weer weet te verrassen.
Alsof ik nooit heb bestaan is een thriller met heel wat psychologische elementen en deze elementen zet de auteur sterk in de verf. Als lezer voel je verschillende emoties en je geraakt met momenten in tweestrijd met je oordeel, loslaten van 'zwart-wit' denken is hier een mooie boodschap van Bollé.
*Gabriel staat na een gevangenisstraf van twintig jaar aan een nieuwe start, hij staat alleen op de stoep van zijn levensweg. Hij blijft niet bij de pakken zitten en probeert er het beste van te maken, een nieuwe woonplaats, een nieuwe job en een mooie vriendschap met zijn huisbaas. Toch draagt Gabriel nog veel onverwerkte emoties met zich mee, emoties die hij moeilijk kan plaatsen. Vooral Oliva en haar gezin kan hij niet loslaten. Olivia is ook de schuld van zijn twintigjarige gevangenisstraf.
Wanneer Olivia haar jongste dochter wordt ontvoerd, denkt ze ook onmiddellijk aan een wraakactie van Gabriel. Is Gabriel de schrijver van de dreigbrief ondertekend met de naam Wolf? En welke geheimen dragen Gabriel en Olivia met zich mee?
De start is onmiddellijk veelbelovend, waar de eerste bladzijden mysterieus blijven, weet Bollé vanaf de eerste zinnen emoties van boosheid en wanhoop over te brengen. De auteur maakt in Alsof ik nooit heb bestaan gebruik van een sterke opbouw. De kort hoofdstukken lees je vanuit het perspectief van Lana, Wolf, Gabriel en Olivia, deze eindigen met een climax waardoor je het boek niet naast je neer kan leggen. Je nieuwsgierigheid wordt hier getriggerd en onbeantwoorde vragen blijven in het hoofd van de lezer rondspoken.
Het thema parentificatie en de gevolgen voor het karakter weet de auteur goed neer te zetten, waardoor de beslissingen van Gabriel realistisch aanvoelen. Alsof ik nooit heb bestaan bestaat uit vele mysterieuze stukjes die worden gelegd, toch weet Bollé de lezers aan het einde weer te verrassen. Alsof ik nooit heb bestaan is een staaltje van de beeldende schrijfervaring van de auteur, een pen die nooit teleurstelt en de lezers telkens weer weet te verrassen.
1
4
Reageer op deze recensie