Boeiend verhaal

Fredo Santoro emigreert als kleine jongen met zijn vader naar Engeland, waar ze een nieuw leven proberen op te bouwen, tot Mussolini in WOII de kant van de Duitsers kiest en Italianen in Engeland verdacht worden en kunnen worden opgepakt. Uiteindelijk trekt hij samen met zijn vriend Luigi terug naar Italië, waar hij opnieuw zijn leven moet opbouwen.

De hoofdstukken en de zinnen zijn kort, wat het aangenaam om te lezen maakt. Ook wordt er veel tussen de lijnen gezegd, wordt niet alles expliciet benoemd.
Op een gegeven moment verandert het vertelperspectief en gaat het over naar Vigo, het zoontje van Luigi en Gloria. De taal en het lettertype zijn hier ook aan aangepast. Dat is wel even aanpassen. Naar het einde toe verweven de twee vertelperspectieven zich.

Over nooit opgeven, de impact van oorlog en migratie, en veerkracht.

Een boeiend verhaal, maar ik had wel wat moeite om erin te komen. Op een gegeven moment wilde ik wel weten hoe het zou aflopen, en werd ik meer door het verhaal gegrepen.