Voorspelbaar maar graag gelezen

Dit boek begint heel sterk met William die in 1966 als pas afgestudeerde balsemer gaat helpen bij de ramp van Aberfan. Het hele gebeuren maakt zo’n impact op hem dat hij besluit geen kinderen te willen.

Hierna volgt het levensverhaal van William. Als jongen van 10 wordt hij aangenomen in het koor, waar Martin zijn enige vriend is. Muziek is zijn leven, tot een dramatische gebeurtenis voorvalt. Doorheen het boek worden tipjes van de sluiers opgelicht, om de lezer nieuwsgierig te houden.

Waar ik het misschien wat moeilijk mee had is zijn tijd op de koorschool. William komt daar aan als hij 10 is, maar hij lijkt heel wat ouder door wat hij zegt en doet. Ik moest mezelf meermaals voor ogen houden dat hij toen echt nog een kleine jongen was. Naarmate William ouder wordt, wordt wat hij zegt en doet ook geloofwaardiger. Hij maakt bepaalde keuzes, ingegeven door wat hij meemaakt, en waar hij wel of niet mee geconfronteerd wil worden.

Een boek over een Britse koorschool, over het opgroeien in een familie met een uitvaartonderneming, over balsemen.
Een boek over verlies, verdriet en trauma, maar ook over de kracht van vriendschap en liefde. Ondanks de voorspelbaarheid van een aantal plotwendingen graag gelezen.