Origineel concept maar toch niet overtuigend

Lenni is 17, en verblijft op de palliatieve afdeling van een ziekenhuis. Ze wil nog zo veel mogelijk genieten van wat het leven haar te bieden heeft in haar kleine wereldje. Ze leert hierdoor father Arthur kennen, kunstlerares Pippa, en vooral: Margot van 83 die op dezelfde afdeling verblijft. Tussen hen ontstaat een bijzondere band, en het idee ontstaat om voor elk van hun honderd jaar samen een schilderij te maken, waarbij elk schilderij voor een verhaal uit het leven van Lenni of Margot staat.

Het principe en het begin van het boek zijn erg leuk. Na ongeveer een derde begin ik de korte verhaaltjes wat vermoeiend te vinden. De verhaallijn van Lenni blijft de leukste (haar gesprekken met father Arthur zijn heerlijk), maar wordt telkens onderbroken door het levensverhaal van Margot (die, omdat ze 83 is, meer te vertellen heeft).
De vriendschap tussen Lenni en Margot is wel hartverwarmend, maar kan het boek toch niet redden.