Lezersrecensie
Alweer een verslavende Poe en Tilly thriller
De laatste gelofte biedt een ingenieus plot, waarin brigadier Washington Poe en sidekick Tilly Bradshaw schitteren.
Auteur
De Engelse M.W. Craven blijft sinds 2015 topthrillers schrijven en publiceren. JEUJ! Voor zijn voltijdse schrijversloopbaan heeft hij in het leger gewerkt (dat verklaart zijn grote kennis van wapens en werkwijze) en als reclasseringsambtenaar.
Cover
Relevant prachtig beeld van diverse kogels, wat het aantal slachtoffers weergeeft. De Engelse versie boeit mij nét iets meer met het beeld van een verlaten kerk met rode bloemblaadjes.
De laatste gelofte: het verhaal
Heel Engeland lijkt wel dood. Niemand durft de straat op wegens een seriemoordenaar, die willekeurige slachtoffers in willekeurige gebieden maakt. Een ongeziene wrede scherpschutter. De regering roept de hulp in van een uitzonderlijk team inclusief Washington Poe en Tilly Bradshaw. Maar de sluipschutter blijft toeslaan.
Mijn gedacht
M.W. Craven blijft enorm boeien, zowel met zijn fantastische personages als zijn ingenieus plot. De subtiele (en soms ook totaal niet subtiele) humor doen geen afbreuk aan het vreselijke verhaal. Integendeel, alles in het boek roept om nog meer Poe en Tilly. Ik blijf fan. Oh ja, ik heb een nieuw woord geleerd: contorsionist (slangenmens).
“I was a working-class kid and never thought writing books was for someone like me. But, eventually, I thought, I’ve just survived cancer. Getting published or not isn’t a matter of life or death. I should just have a go.” (M.W. Craven)
Auteur
De Engelse M.W. Craven blijft sinds 2015 topthrillers schrijven en publiceren. JEUJ! Voor zijn voltijdse schrijversloopbaan heeft hij in het leger gewerkt (dat verklaart zijn grote kennis van wapens en werkwijze) en als reclasseringsambtenaar.
Cover
Relevant prachtig beeld van diverse kogels, wat het aantal slachtoffers weergeeft. De Engelse versie boeit mij nét iets meer met het beeld van een verlaten kerk met rode bloemblaadjes.
De laatste gelofte: het verhaal
Heel Engeland lijkt wel dood. Niemand durft de straat op wegens een seriemoordenaar, die willekeurige slachtoffers in willekeurige gebieden maakt. Een ongeziene wrede scherpschutter. De regering roept de hulp in van een uitzonderlijk team inclusief Washington Poe en Tilly Bradshaw. Maar de sluipschutter blijft toeslaan.
Mijn gedacht
M.W. Craven blijft enorm boeien, zowel met zijn fantastische personages als zijn ingenieus plot. De subtiele (en soms ook totaal niet subtiele) humor doen geen afbreuk aan het vreselijke verhaal. Integendeel, alles in het boek roept om nog meer Poe en Tilly. Ik blijf fan. Oh ja, ik heb een nieuw woord geleerd: contorsionist (slangenmens).
“I was a working-class kid and never thought writing books was for someone like me. But, eventually, I thought, I’ve just survived cancer. Getting published or not isn’t a matter of life or death. I should just have a go.” (M.W. Craven)
1
Reageer op deze recensie
